PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Do szpitala bez możliwości wykonania angioplastyki wieńcowej przyjęto 72-letniego chorego z rozpoznaniem ostrego zespołu wieńcowego bez przetrwałego uniesienia ST, u którego mimo intensywnego leczenia farmakologicznego utrzymywał się ból w klatce piersiowej. Postępowaniem u tego chorego powinno być:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• U chorych z podejrzeniem NSTEMI, dysponując wysokoczułym zestawem do oznaczania stężenia troponiny sercowej można zastosować „jednogodzinny algorytm wykluczenia/potwierdzenia” NSTEMI. Wskaż wartości TnT oznaczone w momencie zgłoszenia („0”) oraz ich przyrost (Δ) po 1 godzinie („1”), wyrażone w ng/l, pozwalające wykluczyć NSTEMI:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Do anatomicznych czynników zwiększających ryzyko restenozy po zabiegu przezskórnej interwencji wieńcowej należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Zawał prawej komory: 1) wynika z zamknięcia tętnicy przedniej zstępującej przed odejściem gałęzi septalnych; 2) występuje jednocześnie u około 50% pacjentów z zawałem ściany przedniej; 3) można rozpoznać analizując odprowadzenia V3R, V4R; 4) wynika z zamknięcia tętnicy okalającej przed odejściem gałęzi marginalnych; 5) wynika z zamknięcia prawej tętnicy wieńcowej przed odejściem gałęzi prawokomorowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Jaki schemat leczenia przeciwkrzepliwego/przeciwpłytkowego powinien stosować pacjent z napadowym niezastawkowym migotaniem przedsionków w 5. miesiącu po wszczepieniu stentu uwalniającego lek z powodu ostrego zespołu wieńcowego, który jest 67-letnim mężczyzną z chorobą wieńcową (LVEF 50%), obciążonym przewlekłą chorobą nerek w stadium 3, nadciśnieniem tętniczym (max wartość 150/100 mmHg), cukrzycą i nadżerkowym zapaleniem przewodu pokarmowego w wywiadzie?
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  1
  2 lata temu
• U chorych po ostrym zespole wieńcowym bez uniesienia ST (NSTE-ACS) i migotaniem przedsionków ze wskazaniami do terapii przeciwzakrzepowej, którzy byli leczeni zachowawczo stosuje się: 1) doustny lek przeciwzakrzepowy i aspirynę co najmniej przez 12 miesięcy; 2) doustny lek przeciwzakrzepowy i podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) co najmniej przez 1 miesiąc u chorych wysokiego ryzyka krwawień; 3) doustny lek przeciwzakrzepowy i klopidogrel co najmniej przez 12 miesięcy; 4) dożywotnie podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT); 5) dożywotnie doustny lek przeciwzakrzepowy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Po planowym zabiegu angioplastyki wieńcowej z implantacją stentu DES u chorych z migotaniem przedsionków i wskazaniami do terapii przeciwzakrzepowej stosuje się: 1) podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) i doustny lek przeciwzakrzepowy co najmniej przez 6 miesięcy u chorych niskiego ryzyka krwawień; 2) podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) i doustny lek przeciwzakrzepowy co najmniej przez 1 miesięcy u chorych wysokiego ryzyka krwawień; 3) podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT) i doustny lek przeciwzakrzepowy co najmniej przez 6 miesięcy u chorych wysokiego ryzyka krwawień; 4) dożywotnie podwójną terapię przeciwpłytkową (DAPT); 5) dożywotnie doustny lek przeciwzakrzepowy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Prasugrelu nie należy zlecać pacjentowi z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST, jeżeli:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Wysoką (> 90%) dodatnią wartość predykcyjną dla ostrego zawału serca typu 1 ma wzrost troponiny sercowej oznaczanej wysokoczułymi testami przekraczający górną granicę normy:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• U pacjenta z niewydolnością serca w klasie III wg NYHA, rytmem zatokowym i spoczynkową HR 80-90/min oraz frakcją wyrzutu lewej komory utrzymującą się na poziomie 30%, mimo półrocznego leczenia beta-blokerem, ACEI oraz eplerenonem, w maksymalnych, dobrze tolerowanych dawkach, zalecanym postępowaniem będzie:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Niewydolność serca z umiarkowanie upośledzoną frakcją wyrzutową (HFmrEF) jest rozpoznawana w przypadku spełnienia następujących kryteriów: 1) objawy niewydolności serca; 2) LVEF 40-49%; 3) LVEF ≥ 40%; 4) podwyższone stężenia peptydów natriuretycznych; 5) istotna strukturalnie choroba serca (LVH i/lub LAE) lub dysfunkcja rozkurczowa. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Następujące interwencje zapobiegają rozwojowi objawowej niewydolności serca de novo, za wyjątkiem:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Które z następujących warunków powinny być spełnione, aby u chorego z niewydolnością serca włączyć do leczenia sakubitryl/walsartan? 1) objawy niewydolności serca w klasie NYHA II-IV; 2) LVEF < 35%; 3) leczenie inhibitorem ACE, beta-blokerem i antagonistą receptora mineralokortykoidowego w maksymalnie zalecanych tolerowanych dawkach; 4) leczenie beta-blokerem i antagonistą receptora mineralokortykoidowego w maksymalnie zalecanych tolerowanych dawkach; 5) podwyższone stężenia peptydów natriuretycznych; 6) tolerowanie inhibitora ACE w dawce porównywalnej z dawką enalaprylu 2x 10 mg. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Która z powyższych interwencji farmakologicznych nie ma klasy zaleceń I dla chorych z niewydolnością serca z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory?
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Która z interwencji farmakologicznych nie zmniejsza ryzyka pojawienia się migotania przedsionków u chorych z niewydolnością serca z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory?
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Które z następujących leków stosowanych w leczeniu cukrzycy zmniejszają ryzyko śmiertelności sercowo-naczyniowej i ryzyko rozwoju niewydolności serca de novo u chorych na cukrzycę?
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Jaki lek poprawia wydolność fizyczną, jakość życia i zmniejsza nasilenie objawów u chorych z objawową niewydolnością serca z upośledzoną frakcją wyrzutową lewej komory i niedoborem żelaza?
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Pacjentka w wieku 60 lat, z cechami niewydolności serca (klasa III wg NYHA), z frakcją wyrzutową lewej komory serca (EF) 25%, bez zmian w wykonanej pół roku temu koronarografii, z rytmem zatokowym 64/ min. w EKG, QRS 180 ms (całkowity blok lewej odnogi pęczka Hisa), została skierowana do poradni kardiologicznej w celu dalszego leczenia. Postępowanie lekarza-kardiologa powinno obejmować: 1) sprawdzenie stosowania przez pacjentkę optymalnej farmakoterapii przynajmniej 3 miesiące przed oceną EF; 2) zaplanowanie implantacji kardiowertera-defibrylatora serca (ICD) w ramach profilaktyki pierwotnej nagłej śmierci sercowej; 3) zaplanowanie implantacji ICD w połączeniu ze stymulatorem resynchronizującym (CRT-D) w celu poprawy frakcji wyrzutowej lewej komory serca i profilaktyki pierwotnej nagłej śmierci sercowej; 4) kwalifikacja pacjentki do przeszczepienia serca ze względu na zaawansowaną niewydolność serca; 5) ze względu na stabilny stan pacjentki pozostawienie jej do dalszej obserwacji ambulatoryjnej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Zalecając pacjentowi ze zdiagnozowaną niewydolnością serca ACE-I oczekuje się następujących korzyści terapeutycznych: 1) zmniejszenia obciążenia wstępnego; 2) zmniejszenia remodelingu miokardium; 3) zwiększenia obwodowego oporu naczyniowego; 4) zwiększenia aktywności układu współczulnego; 5) zwiększenia siły skurczu mięśnia sercowego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Wszczepienie kardiowertera-defibrylatora u chorych zakwalifikowanych do przeszczepienia serca powinno być rozważone:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• U pacjenta we wstrząsie kardiogennym należy zastosować lek działający inotropowo-dodatnio, jeżeli stwierdza się:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• U chorego leczonego terapią resynchronizującą (CRT), możliwą przyczyną braku odpowiedzi klinicznej na zastosowane leczenie, dotyczącej poprawy objawów niewydolności serca, mogą być: 1) zaprogramowany zbyt długi odstęp przedsionkowo-komorowy (A-V); 2) liczne przedwczesne pobudzenia komorowe; 3) przetrwały napad migotania przedsionków; 4) dyslokacja elektrody lewokomorowej; 5) zastosowanie układu CRT wyłącznie z funkcją stymulacji. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Ostra niewydolności prawej komory serca nie występuje w przebiegu:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• U pacjenta we wstrząsie kardiogennym na zwiększone ryzyko wystąpienia zgonu w warunkach wewnątrzszpitalnych wskazuje:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• U chorego z ostrą niewydolnością serca leczonego beta-blokerami w celu poprawy rzutu serca preferowane jest zastosowanie:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• W leczeniu kardiomiopatii przerostowej zawężającej drogę odpływu lewej komory stosuje się: 1) alkoholową ablację przegrody międzykomorowej; 2) beta-blokery; 3) nifedypinę; 4) chirurgiczne wycięcie części przegrody międzykomorowej; 5) stymulację stałą VVI. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Do leków wydłużających odstęp QT należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• W przypadku stwierdzenia nieadekwatnej tachykardii zatokowej:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• W celu przerwania napadu regularnego częstoskurczu nadkomorowego bez objawów hemodynamicznych stosuje się w pierwszej kolejności:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -
• Do farmakologicznej kontroli częstotliwości rytmu komór serca u mało aktywnych chorych z migotaniem przedsionków preferuje się:
  PES, Jesień 2016, Kardiologia
  0
  -