PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Które z wymienionych chorób ogólnoustrojowych sprzyjają powstawaniu stomatopatii protetycznej? 1) niedobory witaminowe; 2) niedobór żelaza; 3) ślinotok; 4) nadmierne rogowacenie; 5) leukoplakia. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Stomatopatie wtórne pochodzenia endogennego częściej występują u: 1) kobiet; 2) osób w wieku podeszłym; 3) mężczyzn; 4) osób w młodszym wieku; 5) osób ze stwierdzoną stomatodynią. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Pacjent, lat 40, zgłosił się do leczenia protetycznego celem uzupełnienia braków zębowych. W badaniu klinicznym stwierdza się brak skrzydłowy w obrębie szczęki po stronie prawej, braki międzyzębowe w odcinkach bocznych, obustronnie w żuchwie, patologiczne starcie zębów przednich. Postępowanie lecznicze będzie obejmowało:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Osadzenie modeli w artykulatorze bez przeniesienia łukiem twarzowym relacji górnego łuku zębowego względem stawów skroniowo-żuchwowych, może skutkować podczas kontroli protez próbnych w jamie ustnej:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Graficzna rejestracja ruchów żuchwy umożliwia pozyskanie danych do:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Podczas odwodzenia żuchwy w zakresie relacji centralnej szczyty guzków poszczególnych zębów dolnych poruszają się po łuku ze środkiem obrotu w obrębie:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Rola stomatologa w zapobieganiu patologicznemu starciu zębów to: 1) dążenie do tworzenia okluzji zabezpieczonej wielostronnie; 2) uzyskanie prowadzenia grupowego; 3) modelowanie kontaktów zębowych opartych na regule trypodyzacji; 4) zalecenie użytkowania relaksacyjnej szyny zgryzowej; 5) odtwarzanie prowadzenia kłowego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Stabilna ortopedycznie pozycja stawowa to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Optymalne obciążenie zębów bocznych w okluzji dynamicznej można uzyskać wprowadzając:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Kąt nachylenia płaszczyzny okluzji w płaszczyźnie strzałkowej jest w związku z: 1) krzywą kompensacyjną Spee; 2) krzywą kompensacyjną Wilsona; 3) wysokością guzków zębów bocznych; 4) prowadzeniem kłowym; 5) kątem Bennetta. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Jaka jest korelacja pomiędzy szerokością dziąsła przyczepionego a jego grubością w poszczególnych odcinkach łuku zębowego?
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące szerokości biologicznej: 1) szerokość biologiczna jest naturalną ochroną więzadła ozębnej i szczytu wyrostka zębodołowego; 2) integralność szerokości biologicznej jest wskaźnikiem stanu zdrowia dziąsła; 3) szerokość biologiczna jest wskazówką przy podejmowaniu decyzji odnośnie odbudowy protetycznej; 4) zadaniem szerokości biologicznej jest przeciwstawienie się urazom mechanicznym; 5) szerokość biologiczna jest sumą wymiarów szpary dziąsłowej i przyczepu nabłonkowego; 6) w wymiarze szerokości biologicznej znajduje się połączenie szkliwno-cementowe. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Reakcja tkanek przyzębia na kontakt z protezą jest uzależniona od rodzaju materiału. Uszereguj niżej wymienione materiały podstawowe od najbardziej do najmniej biologicznie obojętnego w kontakcie z błoną śluzową: 1) tworzywo akrylowe; 2) glazurowana porcelana; 3) stop chromo-kobaltowy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• W przypadku pacjenta z periodontopatią należy projektować mosty: 1) dwubrzeżne; 2) jednobrzeżne; 3) o zmniejszonej aktywności przęsła; 4) aktywne; 5) o zwiększonej liczbie filarów w stosunku do liczby członów przęsła; 6) o zmniejszonej liczbie filarów w stosunku do liczby członów przęsła; 7) blokujące zęby uzębienia resztkowego w odcinku przednim z bocznymi odcinkami łuku zębowego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• W przypadku periodontopatii projektowane uzupełnienia protetyczne powinny charakteryzować się następującymi cechami: 1) kształt anatomiczny uzupełnienia protetycznego odpowiadający koronie klinicznej zęba; 2) odtworzenie miejsc stycznych z zębami sąsiednimi; 3) zapewnienie pacjentowi możliwości utrzymania dobrej higieny jamy ustnej; 4) gładkie, bezstopniowe przejście uzupełnienia w powierzchnię obwodową zęba; 5) preparacja zęba bezstopniowa poddziąsłowa. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Jak należy pozycjonować implant w wymiarze koronowo-apikalnym u pacjenta periodontologicznego, aby stworzyć optymalne warunki do zachowania higieny?
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Preparacja zębów filarowych z żywą miazgą do mostów u pacjentów z zaawansowaną periodontopatią, po terapii chirurgicznej, w porównaniu z pacjentami bez zmian patologicznych w przyzębiu jest:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Elementy utrzymujące w protezach częściowych zapewniają jej retencję i stabilizację w jamie ustnej. Wskaż mechaniczne elementy utrzymujące protezę częściową na uzębieniu naturalnym: 1) klamry doginane; 2) klamry lane; 3) teleskopy; 4) wszczepy; 5) podpórki; 6) zatrzaski; 7) ciernie; 8) zasuwy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Zjawisko osiadania protez częściowych, czyli zagłębiania się w podłoże śluzówkowo-kostne w stopniu przekraczającym naturalną podatność błony śluzowej, jest przyczyną niekorzystnych zjawisk, takich jak: 1) utrata kontaktu między zębami przeciwstawnymi, co powoduje osłabienie wydolności żucia; 2) obniżenie wysokości zwarciowej z niekorzystnymi konsekwencjami dla funkcji stawów i mięśni oraz estetyki twarzy; 3) zawyżania wysokości zwarciowej z niekorzystnymi konsekwencjami dla funkcji stawów i mięśni oraz estetyki twarzy; 4) przeciążenia czynnościowego pozostałych zębów naturalnych; 5) drażnienia dziąsła brzeżnego; 6) zmiana ułożenia ramion klamer i pogorszenie ich funkcji umocowującej; 7) rozbudowa struktur kostnych podłoża, jako przeciwreakcja na ucisk. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Wskaż czynniki, które mają wpływ na zasięg protezy częściowej: 1) liczba, stan i topografia zębów zachowanych; 2) w każdym przypadku należy ograniczyć płytę protezy, aby ułatwić jej adaptację; 3) w przypadkach niewielkiej liczby zębów o niewydolnym przyzębiu i niekorzystnym rozmieszczeniu nadmierne redukowanie płyty nie jest wskazane; 4) dobrze zachowane podłoże śluzówkowo-kostne umożliwia redukcję płyty w okolicy fałdów podniebiennych i w strefie gruczołowej; 5) w żuchwie, ze względu na stosunkowo małe pole protetyczne, konstrukcja protezy częściowej wymaga rozległego przykrycia bezzębnych odcinków wyrostka zębodołowego, głównie w okolicy zębów trzonowych i okolicy zatrzonowcowej; 6) w przypadku braków skrzydłowych w żuchwie należy rozważyć zastosowanie doginanego łuku podjęzykowego w protezie osiadającej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Które z poniższych elementów można zaliczyć do podparć ozębnowych? 1) podparcia w formie wypustek wychodzących z trzonu protezy na powierzchnię żującą zębów, określane w skrócie cierniami; 2) klamra okrężna; 3) klamra naddziąsłowa; 4) nakłady pokrywające powierzchnię żującą; 5) bezklamrowe elementy utrzymujące, jak: teleskopy, podpórki kładkowe, zaczepy kulowe, zasuwy, zamki; 6) łączniki małe; 7) łączniki duże. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Dobre umocowanie protezy szkieletowej na podłożu zależy przede wszystkim od kształtu i liczby zachowanych zębów. Podczas analizy paralelometrycznej modelu ustala się tor wprowadzenia protezy w odniesieniu do cech wzorcowego toru wprowadzenia. Nieodzowną cechą każdego toru wprowadzenia, który umożliwia wykonanie protezy szkieletowej, jest:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Określając przebieg części właściwej ramienia retencyjnego należy uwzględnić następujące parametry: 1) część właściwa musi się zaczynać na linii największej wypukłości w miejscu, od którego począwszy powierzchnia retencyjna najłagodniej pogłębia się; 2) część właściwa powinna zaczynać się od linii największej wypukłości na powierzchni stycznej zęba od strony luki; 3) część właściwa powinna zagłębiać się możliwie łagodnie od największej wypukłości do obranej głębokości; 4) zagłębienie się części właściwej może być dowolne; 5) dodziąsłowy brzeg końca ramienia retencyjnego powinien mieć przynajmniej 2 mm długości i leżeć całą swą długością na jednakowej głębokości; 6) dodziąsłowy brzeg końca ramienia retencyjnego powinien mieć minimum 1 mm długości i nie kontaktować się z powierzchnią zęba podczas zdejmowania, aby nie uszkadzał szkliwa; 7) część właściwa ramienia prowadzącego aktywnie przebiega w drugim obszarze zęba oporowego; 8) część właściwa ramienia prowadzącego aktywnie przebiega po pierwszym i drugim obszarze zęba oporowego; 9) droga wprowadzenia części właściwej ramienia prowadzącego aktywnie nie powinna być krótsza od drogi współdziałającego ramienia retencyjnego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Wskaż najważniejsze funkcje łączników dużych w protezach szkieletowych: 1) połączenie dużych elementów protezy; 2) umocowanie protezy na podłożu; 3) przenoszenie powstających sił poprzez łuk na wybrane zęby i tkanki; 4) zmniejszenie momentu obrotowego zębów; 5) przenoszenie sił na wyrostek zębodołowy; 6) zmniejszenie obciążenia oraz kontrolowanie ruchów protezy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące projektowania ramion stabilizujących: 1) ramiona stabilizujące przebiegają zwykle równolegle do szyjki, wzdłuż całej górnokątowej ściany zęba; 2) ramiona stabilizujące przebiegają po powierzchni prowadzącej; 3) mogą być projektowane w formie krótkich, 2-3 mm wypustek, jako pojedyncze, oddzielne elementy na każdej powierzchni zęba o górnym kącie; 4) krótkie wypustki stabilizujące mogą być umieszczane powyżej największej wypukłości; 5) mają zastosowanie do przeniesienia bocznych sił żucia na następne zęby, oprócz tych, które zostały ujęte przez klamry; 6) mogą być stosowane do unieruchomienia jakiegokolwiek zęba oraz stabilizacji ciernia podpierającego, położonego na skośnej powierzchni podniebiennej (np. kła); 7) należy zastosować takie ich usytuowanie, aby spełniały kierunkową funkcję stabilizującą zębów rozchwianych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Podczas projektowania umocowania protez szkieletowych za pomocą klamer należy uwzględnić tzw. funkcję umocowującą kierunkową, która polega na: 1) nie uwzględnieniu toru wprowadzenia i wyprowadzenia protezy; 2) zaprojektowaniu części właściwej ramienia retencyjnego w stronę tej części trzonu protezy, która będzie narażona na odsuwanie od podłoża; 3) stosuje się je w przypadkach braków skrzydłowych, rozległych braków zębów przednich i międzyzębowych bocznych, gdy zęby okalające lukę nie mają powierzchni retencyjnych; 4) w przypadku uzupełnienia rozległych braków przednich koniec części właściwej ramienia retencyjnego powinien być skierowany do przodu w stronę luki; 5) w przypadku uzupełnienia rozległych braków przednich koniec części właściwej ramienia retencyjnego powinien być skierowany do tyłu luki; 6) przy uzupełnianiu braków skrzydłowych koniec części właściwej należy skierować do przodu; 7) przy uzupełnianiu braków skrzydłowych koniec części właściwej należy skierować do tyłu; 8) kierunkowa funkcja umocowująca ramienia retencyjnego jest najbardziej efektywna, jeśli koniec części właściwej zaprojektowany jest na pierwszym obszarze zęba oporowego sąsiadującego z luką; 9) występowanie kierunkowej funkcji ramienia retencyjnego zależy również od tzw. pośredniego utrzymywacza. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• W przypadku braków skrzydłowych obustronnych z jednoczesnym występowaniem braku międzyzębowego w odcinku przednim w protezie szkieletowej ze względów estetycznych wskazane jest zaprojektowanie 2 klamer, po 1 z każdej strony łuku zębowego. Jakich? 1) obydwie klamry należy umieścić na ostatnich zębach, ograniczających od przodu braki skrzydłowe; 2) obydwie klamry należy umieścić na zębach ograniczających braki międzyzębowe; 3) w takich przypadkach najlepsze są dwie klamry samodzielne z aktywnym prowadzeniem; 4) końce ramion prowadzących aktywnie projektuje się w kierunku odwrotnym niż kierunek przebiegu końców ramion retencyjnych; 5) najlepsze są dwie pojedyncze klamry, które umocowują jednocześnie do przodu i do tyłu; 6) najlepsze są klamry, które umocowują do tyłu; 7) w sytuacji braku możliwości zaprojektowania klamer samodzielnych, projektuje się klamry zależne z ramionami retencyjnymi, z których każde ma dwa zakończenia skierowane w odwrotnych kierunkach. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• W łuku górnym najczęściej stosowane są następujące duże łączniki: 1) pojedynczy przerzut podniebienny; 2) przednio-tylny przerzut podniebienny; 3) tylny przerzut podniebienny; 4) podniebienny łącznik płytowy; 5) zmodyfikowany łącznik podniebienny w kształcie litery U; 6) pojedynczy łuk podniebienny; 7) łuk podniebienny przednio-tylny; 8) łuk zębowy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Obniżenie wysokości zwarcia centralnego w protezach całkowitych powoduje: 1) napięcie mięśni, ból w stawach skroniowo-żuchwowych; 2) brak widoczności zębów w trakcie rozmowy i uśmiechu; 3) wysunięcie żuchwy do przodu, uwypuklenie warg, powstanie w okolicy kątów ust stanów zapalnych; 4) wysunięcie żuchwy do przodu, zapadnięcie warg, powstanie w okolicy kątów ust stanów zapalnych; 5) cofnięcie żuchwy do tyłu, zapadnięcie warg, powstanie w okolicy kątów ust stanów zapalnych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -
• Projektując podparcie protez częściowych w sytuacji braków kl. III wg Kennedy’ego należy rozważyć ich lokalizację w specjalnie wypreparowanych miejscach zębów oporowych. Podczas oceny potencjalnego oparcia na zębach własnych należy rozważyć: 1) stan tkanek przyzębia; 2) morfologię korony i korzenia; 3) proporcję długości korony i korzenia; 4) obszar wskaźnika kości - jak ząb reagował na wcześniejsze obciążenia; 5) lokalizację zęba w łuku; 6) wzajemny stosunek zęba do innych elementów oporowych (długość luki bezzębnej); 7) uzębienie przeciwstawne. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Protetyka stomatologiczna
  0
  -