PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• NSTE-ACS z podwyższonym poziomem troponiny należy różnicować z: 1) przewlekłą lub ostrą niewydolnością nerek; 2) zatorowością płucną; 3) przełomem nadciśnieniowym; 4) ciężką zastoinową niewydolnością serca; 5) zapaleniem mięśnia sercowego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• U pacjenta z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST stężenie cholesterolu LDL należy oznaczyć:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• U pacjenta z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST i klirensem kreatyniny < 60 ml/min kwas acetylosalicylowy:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• W której dobie należy rozpocząć uruchamianie pacjenta po niepowikłanym zawale serca z uniesieniem odcinka ST?
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Podawanie statyn u pacjenta z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST należy: 1) uzależnić od wyjściowego stężenia cholesterolu LDL; 2) rozpocząć dopiero po normalizacji wartości kinazy kreatynowej; 3) zastosować możliwie jak najwcześniej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Antagoniści aldosteronu są wskazani w następujących grupach pacjentów po zawale serca z uniesieniem odcinka ST:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• U których pacjentów po zawale serca z uniesieniem odcinka ST należy rozważyć stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny?
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Leki zmniejszające ryzyko ponownych ostrych incydentów wieńcowych u pacjentów po zawale serca to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Najrzadziej istotne zmiany miażdżycowe wymagające implantacji stentu występują w:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Uszkodzenie miażdżycowe i zamknięcie pomostów wieńcowych jest znacznie rzadsze w przypadku pomostów utworzonych:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Pierwszym etapem kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej jest rehabilitacja wczesna, która: 1) odbywa się na sali intensywnej opieki medycznej i (lub) na salach pooperacyjnych; 2) ma przeciwdziałać skutkom unieruchomienia; 3) ma być rozpoczynana jak najszybciej z chwilą ustąpienia bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta; 4) ma za zadanie przygotować chorego do kolejnych etapów rehabilitacji. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Do przeciwwskazań bezwzględnych do treningu fizycznego w rehabilitacji kardiologicznej należą: 1) ostra choroba gorączkowa; 2) występowanie niedokrwienia mięśnia sercowego w czasie wysiłku o intensywności < 3 MET lub < 50 Watt; 3) zapalenie mięśnia sercowego; 4) zakrzepowe zapalenie żył; 5) wyrównana niewydolność serca. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• U pacjentów chodzących w leczeniu przewlekłego niedokrwienia tętnic kończyn dolnych w każdym przypadku zaleca się: 1) zmianę stylu życia jak w prewencji wtórnej chorób sercowo-naczyniowych; 2) regularny trening marszowy lub trening na rowerze; 3) leczenie inwazyjne (przezskórne zabiegi wewnątrznaczyniowe lub leczenie operacyjne); 4) lek wydłużający dystans chromania - pentoksyfilina; 5) przewlekłe przyjmowanie leków przeciwpłytkowych i statyny. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• U osób bez rozpoznanej choroby sercowo-naczyniowej, ale ze zwiększoną łączną grubością błony wewnętrznej i środkowej (IMT) mierzoną w trakcie ultrasonografii tętnic szyjnych, występuje zwiększone ryzyko incydentów sercowych i udaru mózgu. Za nieprawidłową wartość IMT uważa się:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  1
  4 lata temu
• Jakie optymalne leczenie należy zaproponować choremu lat 72, z przewlekłą niewydolnością serca na tle kardiomiopatii rozstrzeniowej i nietolerancją wysiłku w klasie NYHA III, z dysfunkcją skurczową lewej komory (EF 32%), z utrwalonym migotaniem przedsionków i nieskutecznie kontrolowanym rytmem komór (wyczerpane możliwości farmakologiczne), z natywnym QRS 130ms, z przewidywanym okresem przeżycia ponad rok w dobrym stanie funkcjonalnym?
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Do szpitala zgłosił się 70-letni pacjent po wszczepieniu rozrusznika serca dwujamowego DDD 5 lat temu z powodu objawowego zespołu chorego węzła zatokowego. Przy przyjęciu stwierdzono: - nieskuteczną stymulację serca komorową z dobrze widocznymi w EKG artefaktami impulsów o częstości 70/min, - stymulację przedsionkową prawidłową oraz prawidłowe sterowanie rozrusznika serca zespołami kardiogennymi przedsionkowymi i komorowymi, - stymulację mięśni szkieletowych w okolicy loży rozrusznika serca. Na podstawie zebranych obserwacji należy podejrzewać:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Do szpitala zgłosił się 57-letni pacjent z bólem w okolicy loży rozrusznika serca wszczepionego z powodu bloku a-v III stopnia, sześć lat temu. Obecnie chory zależny jest od rozrusznika serca - brak rytmu endogennego. U chorego raz w miesiącu występują okresowe gorączki do 38 st.C. W badaniu palpacyjnym kieszeni rozrusznika stwierdzono bolesność, zaczerwienie i chełbotanie płynu. Pobrano krew na posiew oraz treść z loży rozrusznika serca. Wyhodowano Staphylococcus epidermidis. W badaniach laboratoryjnych CRP 100 mg/l, leukocytoza 15000. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Podczas badania elektrofizjologicznego (EPS), przy stymulacji komór, najwcześniejszą aktywację lewego przedsionka stwierdzono w potencjale zapisanym z elektrody wprowadzonej do zatoki wieńcowej, z jej biegunów dystalnych (CS1-CS2). Droga dodatkowa, przewodząca wstecznie występuje:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Do izby przyjęć trafił pacjent po utracie przytomności z wszczepionym 8 lat temu przedsionkowym rozrusznikiem serca typu AAIR z powodu zespołu chorego węzła zatokowego. W zapisie EKG zarejestrowano bradykardię zatokową, zahamowania zatokowe z włączającym się zastępczym rytmem węzłowym i zupełny brak iglic impulsów pochodzących ze stymulatora serca. Prawdopodobnym rozpoznaniem będzie:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Chory z pozawałową niewydolnością serca ma wszczepiony układ resynchronizujący CRT-D. Z teletransmisji uzyskano dane: Alert Optivol, zwiększenie częstości napadów migotania przedsionków, wzrost częstości akcji serca, zmniejszenie odsetka stymulacji resynchronizującej. U chorego wystąpiło nasilenie duszności, przyrost wagi ciała. Pacjent prawidłowo stosował zalecaną terapię farmakologiczną. Najwłaściwszym postępowaniem będzie:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Zostajesz wezwany przez lekarza dyżurnego izby przyjęć do pacjenta z wszczepionym przed miesiącem kardiowerterem-defibrylatorem serca. U chorego w elektrokardiogramie rejestruje się oporny na leki (Amiodaron, Xylokaina) nawracający, utrwalony częstoskurcz komorowy o częstości 165 uderzeń na minutę. Ponieważ brak jest interwencji kardiowertera-defibrylatora, lekarz dyżurny obawia się, że wszczepione urządzenie nie funkcjonuje prawidłowo. Który z poniższych problemów stanowi najprawdopodobniej przyczynę obecnego stanu pacjenta?
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Mężczyzna w wieku 30 lat z rozpoznanym zespołem WPW został przyjęty z powodu częstoskurczu o wąskich zespołach QRS, który nigdy nie był zarejestrowany w badaniach elektrokardiograficznych. Najbardziej racjonalnym postępowaniem jest:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  1
  4 lata temu
• 55-letni mężczyzna, palacz papierosów przyjęty został z powodu kolejnego napadu typowego trzepotania przedsionków (widoczna fala trzepotania - „zęby piły” ujemne w odprowadzeniach II, III, aVF, dodatnie w odprowadzeniu V1) z częstością komór 190/min, z bólem w klatce piersiowej. Ciśnienie tętnicze 70/0 mmHg. W wywiadzie przebyty zawał serca ściany dolnej, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca. Najwłaściwszym sposobem postępowania będzie:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Zabieg ablacji przezskórnej migotania przedsionków:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Główną wadą zastosowania stymulatora AAIR u pacjentów z chorobą węzła zatokowego jest fakt, że w tej grupie chorych blok przedsionkowo-komorowy (AV) występuje z częstością 0,6-1,9%. Obserwacje te skłaniają zatem do rutynowej implantacji kardiostymulatorów typu DDDR, a nie AAIR wśród pacjentów z chorobą węzła zatokowego. Powyższe zdania:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• 24-letni mężczyzna z wywiadem napadowych kołatań serca przyjęty został celem wykonania inwazyjnego badania elektrofizjologicznego (EPS). W dostarczonych zapisach ekg stwierdzono częstoskurcz o częstości 170/min z wąskimi (<120 ms) zespołami QRS oraz epizody napadowego migotania przedsionków z częstością komór ok. 190/min i wąskimi zespołami QRS (<120 ms). W badaniu echokardiograficznym frakcja wyrzutowa wynosiła 55% a wymiar przednio-tylny lewego przedsionka w projekcji M-mode 45 mm. Podczas badania elektrofizjologicznego indukowano częstoskurcz nawrotny z wąskimi zespołami QRS i najwcześniejszą lokalną wsteczną aktywacją przedsionków na poziomie biegunów dystalnych zatoki wieńcowej (CS1-2). Wskaż prawidłowy sposób postępowania u tego pacjenta:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Prawdopodobieństwo korzystnej odpowiedzi na terapię resynchronizującą (CRT) jest wyższe u:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• Wskazaniem do terapii resynchronizującej u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków jest przewlekła niewydolność serca, natywny QRS ≥ 120 ms, LVEF ≤ 35%, klasa czynnościowa NYHA III lub ambulatoryjna IV, pomimo odpowiedniego leczenia. Warunkiem koniecznym jest możliwość osiągnięcia stymulacji BiV bliskiej 100%.
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -
• U 68-letniego pacjenta po przebytym 5 lat temu zawale serca STEMI ściany przedniej, z frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF=45%), będącym w klasie czynnościowej niewydolności serca NYHA II, zgłaszającego obniżoną tolerancję wysiłku, mimo stosowania najmniejszych dawek różnych preparatów betaadrenolityków obserwowano bradykardię do 35/min w ciągu dnia. Powyższemu pacjentowi należy zaproponować:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  1
  4 lata temu
• Które z poniższych zdań są prawdziwe? 1) stymulacja serca jest wskazana u pacjentów ze zmiennym blokiem odnóg pęczka Hisa niezależnie od obecności objawów; 2) należy rozważyć stymulację serca u pacjentów z wywiadem omdleń i udokumentowanymi bezobjawowymi pauzami > 4 s w przebiegu zahamowania zatokowego, bloku zatokowo-przedsionkowego lub przedsionkowo-komorowego; 3) zaleca się zastosowanie stymulacji komorowej z funkcją rate-response u pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków i blokiem przedsionkowo-komorowym; 4) stymulacja jednojamowa jest preferowaną metodą stymulacji serca u pacjentów z zespołem zatoki szyjnej; 5) nie zaleca się stymulacji serca u pacjentów z niewyjaśnionymi omdleniami bez dowodów na obecność bradykardii lub zaburzeń przewodzenia. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2014, Kardiologia
  0
  -