PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Nieprawdą jest, że u 14-letniego dziecka z cukrzycą typu 2:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Rozpoczęcie insulinoterapii w kwasicy ketonowej u rocznego dziecka polega na podaniu dożylnie:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• U 12-letniego dziecka w przypadkowych badaniach stwierdzono glikemię na czczo 130 mg/dl. W badaniu OGTT glikemia na czczo wynosiła 135 mg/dl, po dwóch godzinach - 160 mg/dl. W badaniu przedmiotowym i podmiotowym nie stwierdzono odchyleń. Ojciec dziecka i babcia chorują na cukrzycę typu 2 o łagodnym przebiegu. Leczeni są pochodnymi sulfonylomocznika. U dziecka w badaniach laboratoryjnych stwierdzono prawidłowe wydzielania insuliny oraz brak przeciwciał przeciwtrzustkowych. Wskazane jest przeprowadzenie badania w kierunku:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Występowanie u dziewczynki z cukrzycą typu 1 karłowatości, cushingoidalnej sylwetki ciała, hepatomegalii, opóźnienia dojrzewania płciowego:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Tłuszczakowate obumieranie skóry jest:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Do mechanizmów rozwoju przewlekłych powikłań cukrzycy nie należy:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Spośród licznych metod pomiaru insulinooporności za „złoty standard” do jej oceny uznaje się:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• U pacjenta z cukrzycą t.2 o chwiejnym przebiegu z powodu neuropatii układu pokarmowego manifestującej się gastroparezą, w celu poprawy wyrównania metabolicznego cukrzycy należy zastosować:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• W celu zwolnienia czynności serca u pacjenta z cukrzycą powikłaną neuropatią wegetatywną układu sercowo-naczyniowego, bez choroby niedokrwiennej serca, dobre efekty można uzyskać stosując:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Ryzyko hipoglikemii w przypadku równoczesnego stosowania z pochodnymi sulfonylomocznika nasilają:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• 1 mg glukagonu podany domięśniowo lub podskórnie podczas hipoglikemii podnosi glikemię średnio o:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Wskaż obserwowane w okresie prawidłowej ciąży zmiany metabolizmu u matki: 1) wzrost lipolizy; 2) zmniejszenie lipolizy; 3) zmniejszenie glikemii na czczo; 4) zwiększenie glikemii na czczo; 5) wzrost glikemii po posiłku; 6) spadek glikemii po posiłku; 7) wzrost insulinooporności; 8) spadek insulinooporności. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Hipoglikemizujące działanie pochodnych sulfonylomocznika nasilają:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• W pierwszym okresie niedocukrzenia obserwuje się wzrost: 1) adrenaliny; 2) glukagonu; 3) C-peptydu; 4) hormonów inkretynowych; 5) kortyzolu. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Wśród trzech różnych leków hipotensyjnych stosowanych jednocześnie u chorego na cukrzycę typu 2 powinny znaleźć się zawsze - o ile nie występują u danego chorego przeciwwskazania: 1) inhibitor konwertazy angiotensynowej; 2) sartan; 3) antagonista wapnia; 4) diuretyk; 5) beta-adrenolityk; 6) alfa-adrenolityk. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Do lekarza zgłosiła się na coroczne badania kontrolne kobieta, lat 30, BMI - 24kg/m2 leczona od kilku lat z powodu nadciśnienia tętniczego, które jest bardzo dobrze kontrolowane (w pomiarach domowych wartości: 125/75 mmHg, w ABPM: śr.120/80 mmHg). Przed rokiem poziom glukozy w osoczu krwi żylnej na czczo wynosił - 89 mg/dl. Profil lipidowy prawidłowy. W rodzinie cukrzyca nie występuje. Jakie powinno być dalsze postępowanie zgodnie z obowiązującymi zasadami prowadzenia badań przesiewowych w kierunku cukrzycy?
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Do lekarza zgłasza się młody mężczyzna bez dolegliwości, dotychczas zdrowy, u którego w rutynowym badaniu moczu wykryto cukier. Dalsze postępowanie diagnostyczne należy zacząć od:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia cukrzycy typu 1 jest prawdziwe? 1) w cukrzycy typu 1 nie wolno przekraczać maksymalnej dawki dobowej insuliny (tj. 1 j./kg masy ciała/dobę); 2) w cukrzycy typu 1 można stosować tylko insuliny analogowe; 3) każdy chory z cukrzycą typu 1 musi przyjmować insulinę co najmniej cztery razy dziennie; 4) w cukrzycy typu 1 nie można stosować mieszanek insulinowych; 5) przerwanie insulinoterapii na jeden dzień może doprowadzić do rozwoju ketonowej kwasicy metabolicznej; 6) u chorych na cukrzycę typu 1 insuliny analogowe i klasyczne insuliny ludzkie charakteryzują się takim samym wskaźnikiem ryzyka rozwoju hipoglikemii. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• U chorej, u której rozpoznano cukrzycę typu 1 ponad trzy tygodnie temu i hospitalizowano, podczas pierwszej wizyty w poradni diabetologicznej po opuszczeniu szpitala stwierdzono, że obecnie profil dobowy glikemii jest następujący (mg/dl): na czczo 156 2 godz. po śniadaniu 108 przed obiadem 56 2 godz. po obiedzie 76 przed kolacją 61 2 godz. po kolacji 89 U chorej nie wystąpiły epizody ciężkich niedocukrzeń; jest leczona zgodnie z zaleceniami zawartymi w karcie wypisowej ze szpitala: insulina lispro 14-16 j. przed głównymi posiłkami i insulina glargina 10 j. przed snem. Jakie zalecenie powinna chora otrzymać podczas wizyty w poradni?
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  1
  7 lat temu
• Leczenie cukrzycy typu 2 i otyłości u dzieci i młodzieży należy rozpocząć od:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Tzw. „współwystępowanie chorób autoimmunologicznych” w odniesieniu do cukrzycy typu 1 u dzieci dotyczy najczęściej występowania:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• 24-letnia pacjentka w 24 tygodniu II ciąży miała wykonany test OGTT, w którym stwierdzono glikemię na czczo 74 mg/dl [4,1 mmol/l], w drugiej godzinie po obciążeniu 166 mg/dl [9,2 mmol/l]. Pacjentka nie zgłasza żadnych dolegliwości. Zaproponuj prawidłowy tok postępowania:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• 21-letnia chora z cukrzycą typu 1 od 3 lat, leczona metodą intensywnej insulinoterapii analogiem szybkodziałającym doposiłkowo 3 razy dziennie oraz analogiem długodziałającym podawanym na noc. Dawka dobowa insuliny 50 j. Stosuje dietę cukrzycową licząc skrupulatnie zawartość węglowodanów w posiłkach. Ustalone przeliczniki insuliny na WW: do śniadania 2 j/WW, do obiadu 1 j/WW, do kolacji 1,5 j/WW. W dniu wizyty u lekarza chora obudziła się z glikemią na czczo 160 mg/dl i spożyła 4 wymienniki węglowodanowe. Podaj właściwą w tym wypadku dawkę analogu szybkodziałającego do śniadania:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• 49-letnia letnia chora z zespołem paranoidalnym leczona przewlekle rysperydonem, obciążona cukrzycą typu 2 ze strony ojca, trafiła do szpitala z powodu trwającej od 5 dni polidypsji, poliurii, znacznego osłabienia, zaburzonego widzenia oraz spadku masy ciała w tym czasie o 5 kg. W badaniu fizykalnym kontakt zachowany, z odchyleń: suche śluzówki, język obłożony, tachykardia. W badaniach dodatkowych: glikemia 1172 mg/dl [65,1 mmol/l], cukromocz 5910 mg/dl, ketonuria 50 mg/dl, pH 7,32, HCO3 16,6, BE -8,1, kreatynina 2,55 mg/dl, Na+ 138,6 mmol/l, K+ 5,3 mmol/l, Cl- 92,5 mmol/l. Luka anionowa, hipernatremia skorygowana i molalność efektywna w tym wypadku wynosi:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• 50-letni chory zgłosił się do szpitala z powodu trwającej od 3 tygodni polidypsji, poliurii oraz spadku masy ciała w tym czasie o 18 kg. Dotychczas leczony z powodu nadciśnienia tętniczego. Z odchyleń otyłość brzuszna, BMI 32 kg/m2, objawy polineuropatii czuciowo- ruchowej. W badaniach: glikemia 663 mg/dl [36,8 mmol/l], cukromocz 6130 mg/dl, ketonuria 150 mg/dl, cholesterol całk. 730 mg/dl, triglicerydy 1943 mg/dl, HbA1c 13%, C-peptyd na czczo 1,38 ng/ml (n: 1,1 - 4,4), TSH 1,78 µIU/ml. Chorego po 9-dniowej hospitalizacji podczas której zastosowano dietę redukcyjną, intensywny model insulinoterapii uzyskując normalizację glikemii w profilu dobowym należy wypisać do domu z zaleceniem:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Badanie VADT wykazało, że u chorych na cukrzycę typu 2 wyjściowo niewyrównaną i trwającą średnio 11,5 lat, intensywna kontrola glikemii w porównaniu z kontrolą standardową nie wpływa istotnie na ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych i powikłań mikroangiopatycznych (z wyjątkiem pogorszenia albuminurii), ponieważ najskuteczniejszym sposobem zmniejszenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych wydaje się leczenie ukierunkowane na inne niż hiperglikemia czynniki ryzyka, głównie nadciśnienie tętnicze i hiperlipidemię.
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• W badaniu ACCORD BP, po 5 latach obserwacji, u osób z cukrzycą typu 2 i obciążonych zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym, zbadano wpływ intensywnej kontroli ciśnienia tętniczego, w porównaniu z leczeniem standardowym, na ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych. W grupie intensywnej kontroli ciśnienia tętniczego, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono: 1) istotnie mniejsze ryzyko wystąpienia zawału serca niezakończonego zgonem; 2) podobne ryzyko zawału serca niezakończonego zgonem; 3) podobne ryzyko poważnego zdarzenia sercowo-naczyniowego i niewydolności serca; 4) podobne ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych; 5) istotnie mniejsze ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Wyniki metaanalizy badań ACCORD, ADVANCE, UKPDS i VADT wskazują, że: 1) w grupie intensywnej kontroli glikemii, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono mniejsze ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i zawału serca; 2) w grupie intensywnej kontroli glikemii, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono podobne ryzyko ciężkiej hipoglikemii; 3) w grupie intensywnej kontroli glikemii, w porównaniu z grupą leczoną standardowo, stwierdzono podobne ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i udaru mózgu; 4) wyniki analizy w podgrupach sugerują większe korzyści wśród chorych bez wcześniej występującej choroby sercowo-naczyniowej; 5) wyniki analizy w podgrupach sugerują mniejsze korzyści wśród chorych bez wcześniej występującej choroby sercowo-naczyniowej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Laboratoryjnym kryterium diagnostycznym zespołu hiperglikemiczno-hipermolarnego nie jest:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  0
  -
• Które z poniższych skojarzeń leków nie jest polecane w 2 etapie leczenia cukrzycy typu 2 wg Zaleceń PTD: 1) insulina długodziałająca + gliklazyd; 2) metformina + akarboza; 3) liraglutyd + akarboza; 4) sitagliptyna + glimepiryd; 5) wildagliptyna + gliklazyd; 6) glimepiryd + akarboza + saksagliptyna. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2012, Diabetologia
  1
  5 lat temu