PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Które z poniżej wymienionych stwierdzeń dotyczących zaćmy młodzieńczej są błędne? 1) zaćma młodzieńcza częściej występuje u pacjentów z typem 1 cukrzycy niż osób z typem 2 cukrzycy; 2) zmiany w soczewce postępują szybko i prowadzą do utraty wzroku; 3) zaćma młodzieńcza to zaćma występująca u dorosłych z cukrzycą typ 2, ale w młodszym wieku niż u osób bez cukrzycy; 4) zaćma młodzieńcza w początkowym okresie zmian, po dobrym wyrównaniu cukrzycy, może ulegać regresji; 5) zmiany dotyczą zwykle jednej gałki ocznej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Oznaczenia stężenia C peptydu wykonuje się w celu:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Wartość HbA1c może być fałszywie zawyżona w przypadku: 1) niedokrwistości niedoborowej; 2) mocznicy; 3) alkoholizmu; 4) stosowania dużych dawek salicylanów; 5) wzrasta z wiekiem (0,1%/10 lat od 30. r.ż.); 6) niedokrwistości hemolitycznej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mukormykozy nosowo-mózgowej jest nieprawdziwe?
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Glukozuria występuje wówczas, gdy zostaje przekroczony próg nerkowy dla glukozy, który wynosi 180 mg/dl. Wyniki fałszywie ujemne (wyniki zaniżone) mogą wystąpić gdy: 1) chory stosuje duże dawki witaminy C; 2) występują ciała ketonowe w moczu; 3) występuje duży ciężar właściwy moczu; 4) próbka moczu jest przechowywana w niskiej temperaturze; 5) próbka moczu została zbyt późno odczytana. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Które stwierdzenie dotyczące kontroli i leczenia zaburzeń lipidowych jest fałszywe? 1) w cukrzycy typu 1 zaleca się ocenę stężenia lipidów po 5 latach od rozpoznania choroby i kontrolę co 5 lat; 2) w cukrzycy typu 2 zaleca się ocenę stężenia lipidów w momencie rozpoznania cukrzycy; 3) u chorych z cukrzycą typu 2 kontrola stężenia lipidów powinna odbywać się co roku lub częściej w zależności od wartości; 4) u chorych na cukrzycę ze współistniejącymi schorzeniami układu sercowo-naczyniowego należy rozpocząć leczenie statyną, niezależnie od wartości stężenia lipidów; 5) u chorych na cukrzycę z przewlekłą chorobą nerek z markerami uszkodzenia narządów zalecane jest rozpoczęcie leczenia statyną w celu uzyskania stężenia LDL-C < 1,9 mmol/l. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Stężenie 1,5-anhydroglucitolu w osoczu odzwierciedla średnią glikemię:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• U chorych z V stadium przewlekłej choroby nerek najbardziej użytecznym parametrem służącym do retrospektywnej oceny glikemii jest: 1) HbA1c; 2) albumina glikowana; 3) fruktozamina; 4) luka glikacyjna; 5) 1,5-anhydroglucitol. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Patognomonicznym objawem skórnym u chorych z wieloletnią, niewyrównaną cukrzycą jest:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• U 60-letniego pacjenta z 10-letnim przebiegiem cukrzycy, powikłanym ciężką bólową polineuropatią obwodową, prowadzonego na metforminie w dawce 3000 mg/dobę, z HbA1c 7% (bez epizodów hipoglikemii) istnieją przeciwwskazania do prawa jazdy kategorii:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Terminem "cukrzyca hepatogenna" określa się:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Transporter glukozy GLUT 5 odpowiada za:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Wśród możliwości objawowego leczenia rogowacenia ciemnego u chorych na cukrzycę wymienia się preparaty: 1) kalcypotriolu; 2) kwasu salicylowego; 3) mocznika; 4) retinoidów. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Do czynników obniżających masę kostną w cukrzycy typu 2 nie należy: 1) zwiększenie wątrobowej produkcji IGF-1; 2) brak wyrównania metabolicznego; 3) insulinooporność; 4) hiperinsulinizm.
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Które z niżej wymienionych skojarzeń jest błędem w terapii cukrzycy typu 2 u chorego bez żadnych przeciwwskazań do leków przeciwcukrzycowych?
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• 78-letnia pacjentka chorująca na cukrzycę typu 2 od 6 lat, po przebytym 2 lata temu udarze mózgu, leczona obecnie metforminą 3 x 850 mg - HbA1c 8,4%, kreatynina 1,0 mg/dl (eGFR wg MDRD 57 ml/min/1,73 m2), glikemia na czczo 190-265 mg/dl, glikemie poposiłkowe do 300 mg/dl - nie wyraża zgody na insulinoterapię. Jaką decyzję w zakresie farmakoterapii cukrzycy należy podjąć?
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• U chorego z cukrzycą typu 2 i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego nie należy stosować:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Insulinoterapia w cukrzycy typu 2 nie może być zastosowana:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe są stosunkowo częstym objawem niepożądanym leczenia: 1) metforminą; 2) pioglitazonem; 3) pochodną sulfonylomocznika; 4) analogiem GLP-1; 5) inhibitorem SGLT-2; 6) inhibitorem α-glukozydazy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• W gabinecie lekarskim w trakcie wizyty w godzinach popołudniowych u 68-letniego otyłego mężczyzny chorującego na nadciśnienie tętnicze stwierdzono przy użyciu glukometru glikemię 192 mg/dl. Dalsze postępowanie powinno polegać na:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Wg „Zaleceń…” PTD w insulinoterapii w cukrzycy typu 2 w przypadku współistnienia otyłości nie jest rekomendowana terapia skojarzona składająca się z połączenia insuliny z:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Chory 46-letni, z cukrzycą typu 2 od 6 lat, z HbA1c 9,0% (glikemia na czczo: 170-190, poposiłkowa 200-230), z nadciśnieniem tętniczym, bez powikłań sercowo naczyniowych, leczony: glimepiryd 4 mg/dobę, metformina 3 g/dobę, wymaga: 1) porady dotyczącej żywienia i aktywności fizycznej; 2) zwiększenia dawki glimepirydu do 6 mg/dobę; 3) dołączenia do terapii akarbozy; 4) dołączenia do terapii insuliny bazalnej przed śniadaniem; 5) dołączenia do terapii insuliny bazalnej przed snem. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Inhibitory SGLT-2: 1) powodują glukozurię, co w przypadku osób starszych stosujących leki moczopędne może skutkować nadmiernym odwodnieniem; 2) mają siłę działania hipoglikemizującego na poziomie redukcji HbA1c o 0,5-0,8%; 3) działają poprzez hamowanie receptora SGLT-2 w nerce; 4) działają poprzez pobudzenie receptora SGLT-2 w nerce; 5) nie zwiększają ryzyka infekcji w drogach moczowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Usuwalne przyczyny hiperglikemii to: 1) zbyt obfita dieta; 2) zbyt mała aktywność fizyczna; 3) nieadekwatna dawka leków hipoglikemizujących; 4) stan zapalny; 5) stan ostry. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• U pacjenta z cukrzycą typu 2 i otyłością, po przebytym zawale serca, ze stabilną chorobą niedokrwienną, najmniej korzystną opcją terapii doustnymi lekami hipoglikemizującymi, przy braku przeciwwskazań do ich stosowania, stanowi wybór:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Które spośród wymienionych grup leków doustnych stosowanych w leczeniu cukrzycy charakteryzują się najkorzystniejszym wpływem na gospodarkę lipidową?
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Korzystny wpływ regularnego wysiłku fizycznego u osób z cukrzycą związany jest z poniżej wymienionymi efektami jego działania, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Korzystne działanie glitazonów w niealkoholowym stłuszczeniu wątroby (NAFLD, non-alcoholic fatty liver disease) wynika z poniższych mechanizmów działania tej grupy leków, z wyjątkiem:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Metformina, poza wielokierunkowym działaniem prowadzącym do obniżenia glikemii, wywiera również następujące korzystne działanie:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -
• Dieta niskowęglowodanowa (tj. zawierająca <130 g węglowodanów na dobę) prowadzi do: 1) mniejszego poposiłkowego wzrostu wartości glikemii i redukcji insulinemii; 2) wzrostu stężenia wolnych kwasów tłuszczowych będących źródłem ciał ketonowych; 3) szybkiej i trwałej redukcji masy ciała; 4) rozwoju łagodnej kwasicy ketonowej, dzięki czemu nasila się uczucie sytości; 5) zmniejszenia dawek leków hipoglikemizujących. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Jesień 2016, Diabetologia
  0
  -