PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• U 3-tygodniowego noworodka rozpoznano wtrętowe zapalenie spojówek. Wybierz właściwe leczenie:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• U 6-miesięcznego dziecka dotychczas nieszczepionego przeciw Haemophilus influenzae typu b (Hib) rozpoznano w szpitalu zakażenie inwazyjne wywołane tą bakterią. Niemowlę jest leczone cefotaksymem. W rodzinie tej jest jeszcze dwoje dzieci - 7-latek, który był kompletnie zaszczepiony przeciw Hib oraz 2-latek, który otrzymał tylko jedną dawkę szczepionki w wieku 2 miesięcy. Wskaż, które osoby powinny zostać poddane chemioprofilaktyce: 1) rodzice mieszkający razem z dziećmi; 2) 2-latek, który otrzymał tylko jedną dawkę szczepionki; 3) 7-latek kompletnie zaszczepiony; 4) niemowlę, po zakończeniu leczenia w szpitalu; 5) nikt nie wymaga chemioprofilaktyki. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Z poniżej podanych wskaż nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy: 1) newirapina; 2) efawirenz; 3) etrawiryna; 4) marawirok; 5) raltegrawir; 6) indynawir; 7) rylpiwiryna; 8) enfuwirtyd. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Zalecając choremu stosowanie analogu nukleotydowego w leczeniu zakażenia HBV powinieneś omówić sposób jego przyjmowania. Które z poniższych zaleceń jest niewłaściwe?
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Leczenia interferonem pegylowanym i rybawiryną nie stosuje się u pacjenta z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C i:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Leczenie przewlekłego zapalenia wątroby typu C pegylowanym interferonem i rybawiryną zgodnie z Programem Zdrowotnym - Lekowym może trwać 48 tygodni:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• „Złotym standardem” diagnostycznym w diagnostyce zakażenia Helicobacter pylori jest:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Badanie mikrobiologiczne stolca, wg rekomendacji Amerykańskiego Towarzystwa Chorób Zakaźnych dotyczących postępowania w biegunce zakaźnej, powinno być wykonane u chorych z:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Najbardziej charakterystyczne objawy choroby spowodowanej przez Vibrio cholerae to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Pełzakowica jelitowa może występować w następujących postaciach, z wyjątkiem:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• W którym z niżej podanych przypadków można rozpoznać cukrzycę?
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Spośród wymienionych poniżej dróg zakażenia HCV najmniejsze ryzyko przeniesienia zakażenia jest związane z:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Leczenie pacjenta zakażonego genotypem 1 HCV z marskością wątroby, prowadzonego w ramach terapii trójlekowej z telaprewirem należy przerwać ze względu na bezcelowość, jeżeli:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Występowanie zakażeń HCV w Polsce charakteryzuje się: 1) przewagą pacjentów z genotypem CT IL28B - rs12979860; 2) przewagą pacjentów z genotypem CC IL28B - rs12979860; 3) odsetkiem zakażeń subgenotypem 1a wyższym niż 1b; 4) odsetkiem zakażeń subgenotypem 1b wyższym niż 1a; 5) częstością aktywnych zakażeń na poziomie 0,6%; 6) częstością aktywnych zakażeń na poziomie 1,9%. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Pojęcie tolerancji immunologicznej w przebiegu zakażenia HBV oznacza:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Którzy z poniżej wymienionych chorych przewlekle zakażonych HBV powinni zostać zakwalifikowani do leczenia refundowanego przez NFZ? 1) HBeAg(-), HBV DNA=1900 IU/mL, dwukrotnie w odstępie 2 tygodni wykazane aktywności ALT=210 i 180 IU/mL, zmiany histologiczne w biopsji wątroby zgodne z obrazem przewlekłego zapalenia wątroby; 2) HBeAg(-), HBV DNA=2000 IU/mL, ALT=105 IU/mL i 75 IU/mL w odstępie 6 miesięcy, zaawansowane cechy zapalenia przy niewielkim włóknieniu; 3) HBeAg(-), HBV DNA=250 IU/mL, aktywność ALT=22 IU/mL, marskość wątroby potwierdzona w biopsji; 4) HBeAg(+), HBV DNA=1500 IU/mL, wykazane w ostatnim roku, aktywności ALT na poziomach 56, 34, 120, 46 i 91 IU/mL przy normie 10-45 IU/mL, cechy zapalenia w biopsji wątroby; 5) HBeAg(-), HBV DNA=2100000 IU/mL, prawidłowe ALT, cechy przewlekłego zapalenia wątroby o niewielkim nasileniu w biopsji wątroby; 6) HBeAg(-), HBV DNA=25000 IU/mL i aktywności ALT w normie, naczyniaki wątroby w USG, elastografia (Fibroscan) - 7,9kPa; 7) HBeAg(+), HBV DNA=3200 IU/mL, wykazana wysoka aktywność ALT, prawidłowy obraz histologiczny z biopsji wątroby. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Trzema działaniami niepożądanymi obserwowanymi podczas terapii trójlekowej z Boceprewirem u chorych leczonych z powodu przewlekłego zapalenia wątroby typu C, które najczęściej powodują redukcję dawek leków lub przerwanie terapii są: 1) depresja; 2) zmiany skórne; 3) neutropenia; 4) niedokrwistość; 5) zaburzenia smaku; 6) małopłytkowość. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Mechanizm działania daklataswiru polega na hamowaniu funkcji białka kodowanego przez fragment genomu HCV określany jako:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• U chorego zakażonego przewlekle genotypem 3 HCV, z poziomem HCV RNA przed rozpoczęciem leczenia 380 000 IU/mL, który w 4 tygodniu terapii jest niewykrywalny, leczenie PegIFNalfa z RBV, zgodne z rekomendacjami Polskiej Grupy Ekspertów HCV powinno trwać:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Prawdopodobieństwo wyselekcjonowania szczepów lekoopornych po 5 latach stosowania tenofowiru u przewlekle zakażonego HBV wynosi:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• 32-letni chory z zespołem nabytego niedoboru odporności w przebiegu zakażenia HIV: - z toksoplazmozą OUN w ósmym miesiącu terapii podtrzymującej (pyrymetamina + klindamycyna; dexaven przez pierwsze 4 tygodnie terapii ostrej fazy choroby); - z niewielkim niedowładem połowiczym prawostronnym w następstwie zmian w OUN w przebiegu toksoplazmozy; - od siedmiu miesięcy leczony antyretrowirusowo (ARV) zestawem tenofowir (TDF) + emtrycytabina (FTC) + raltegrawir (RTG); został przyjęty do oddziału z powodu utrzymujących się od ok. 5 miesięcy silnych bólów okolicy biodra prawego, nasilających się przy obciążeniu i zmniejszających się w spoczynku. W badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono podwyższenia poziomów wykładników zapalenia. W badaniu metodą rezonansu magnetycznego stwierdzono „Niejednorodna przebudowa głów kości udowych obustronnie z obecnością demarkujących się od strony przyśrodkowej stref martwicy oddzielonych od pozostałej tkanki ubogosygnałowym pasmem. Po stronie lewej dodatkowo widoczne jest podobne ognisko martwicy w górnej części głowy kości udowej. Obustronnie cechy podchrzęstnych złamań i przebudowy sklerotycznej w górnej części głów kości udowych, bardzo nasilone po stronie prawej (ze spłaszczeniem głowy). Cechy konwersji szpiku w obrębie kości obręczy miednicznej oraz w kościach udowych”. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe: 1) opisywane zmiany są wynikiem przeciążeń związanych z niedowładem w przebiegu toksoplazmozy OUN; 2) czynnikiem ryzyka opisywanych zmian może być przebyta steroidoterapia; 3) czynnikiem ryzyka opisywanych zmian może być stopień zaawansowania zakażenia HIV; 4) w patogenezie opisywanych zmian główne znaczenie ma niedobór witaminy D; 5) w terapii należy rozważyć protezowanie stawów biodrowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Pomimo dużej liczby dostępnych leków antyretrowirusowych, znaczące interakcje w przypadku konieczności stosowania ryfampicyny utrudnia właściwy dobór leków antyretrowirusowych, nierzadko też dochodzi do konieczności modyfikacji terapii ARV. Spośród wymienionych poniżej leków wybierz te, które nie mają istotnych interakcji z ryfampicyną: 1) marawirok; 2) sakwinawir; 3) lamiwudyna; 4) tenofowir; 5) enfuwirtyd; 6) abakawir. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do oceny ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (ch. USN) wskaż prawdziwe: 1) stosowanie abakawiru nie jest zalecane u pacjentów z ryzykiem wystąpienia ch. USN > 20%; 2) stosowanie niektórych inhibitorów proteazy (IP) może zwiększać ryzyko wystąpienia ch. USN poprzez niekorzystny wpływ na gospodarkę lipidową i wzrost insulinooporności; 3) ze względu na ryzyko interakcji nie można łączyć terapii IP z żadną ze statyn; 4) tenofowir może zwiększać ryzyko wystąpienia ch. USN w mechanizmie rozwoju przewlekłej choroby nerek spowodowanej krystalizacją leku w cewkach nerkowych; 5) ezetymib nie może być stosowany łącznie z nienukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy ze względu na interakcje. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Leczenie antyretrowirusowe jest najczęściej terapią wieloletnią. Z powodów głównie działań ubocznych bądź nieskuteczności wirusowej leczenia istnieje nierzadko konieczność modyfikacji leczenia. Ze względu na ryzyko dużej nieskuteczności leczenia PTN AIDS nie zaleca połączeń niżej wymienionych leków jako jedynego połączenia w zestawie lekowym: 1) 1 lek z grupy NRTI i 1 NNRTI; 2) 1 NRTI i raltegrawir; 3) lamiwudyną + emtrycytabina + raltegrawir; 4) darunawir + rytonawir (dawka wspomagająca) + raltegrawir; 5) emtrycytabina + tenofovir. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• W ostatnim okresie do leczenia antyretrowirusowego zostało zarejestrowane wiele nowych leków antyretrowirusowych. Z poniżej podanych wskaż inhibitory integrazy wirusa HIV: 1) cobicystat; 2) dolutegrawir; 3) elvitegrawir; 4) lersiweryna; 5) marawirok. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Od wielu lat w leczeniu antyretrowirusowym pacjentów zakażonych HIV wykonywane jest badanie genotypowania. Wykonanie tego badania jest czasem niemożliwe przed zmianą leczenia, w szczególności gdy poziom wiremii HIV jest poniżej progu detekcji lub potrzebna jest pilna zmiana terapii antyretrowirusowej w szczególności kiedy pacjent jest leczony antyretrowirusowo przed okresem, kiedy to badanie było dostępne. Wskaż właściwe stwierdzenia dotyczące tego badania: 1) w ocenie lekooporności mają znaczenie wszystkie archiwalne testy genotypowania pacjenta; 2) wykonanie genotypowania jest szczególnie wskazane w przypadku rozpoczynania pierwszej terapii inhibitorami proteazy; 3) stwierdzenie mutacji K65R jest zawsze przeciwwskazaniem do stosowania tenofowiru; 4) w pełni skuteczna wirusowo terapia antyretrowirusowa dwoma lekami nukleozydowymi i wspomaganym rytonawirem inhibitorem proteazy, nie świadczy o braku oporności na leki z grupy nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy; 5) badanie genotypowania ma szczególne znaczenie po długiej przerwie w przyjmowaniu leków antyretrowirusowych. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• 34-letni mężczyzna został skierowany do szpitala z powodu nowo wykrytego zakażenia HIV, gorączki i potów nocnych od 3 miesięcy oraz zmian skórnych w postaci granatowo-sinawych, łatwo krwawiących guzków, z których pierwsza pojawiła się za prawym uchem, a następne - na skórze klatki piersiowej, przedramion. Po miesiącu zdiagnozowano również grzybicę jamy ustnej leczoną flukonazolem, ale po ustąpieniu nalotów grzybiczych na podniebieniu twardym uformował się dość twardy fioletowo-czerwony naciek utrudniający przełykanie pokarmów stałych. W czasie 4 miesięcy pacjent stracił na wadze ok. 20 kg. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe: 1) opisywane zmiany związane są z zakażeniem herpeswirusem; 2) leczeniem z wyboru jest podanie gancyklowiru lub foskarnetu; 3) możliwie szybko należy rozpocząć leczenie antyretrowirusowe; 4) zmiany skórne należy różnicować ze zmianami powodowanymi zakażeniem Bartonella hanselae u osób zakażonych HIV. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• Pacjent lat 22 zgłosił się do przychodni ze świeżo rozpoznanym zakażeniem HIV. Do zakażenia HIV doszło prawdopodobnie w drodze kontaktów homoseksualnych. W wykonanych badaniach dodatkowych wykazano poziom limfocytów CD4+ 350 komórek/mm3, poziom wiremii HIV 220 tys. kopii/mL, w rutynowych badaniach dodatkowych nie wykazano istotnych odchyleń. W badaniu genotypowania nie stwierdzono występowania mutacji warunkujących jakąkolwiek lekooporność. Pacjent dotychczas zdrowy nie podaje istotnych klinicznie dolegliwości. Pacjentowi zaproponowano leczenie TDF/FTC oraz newirapiną. Tolerancja leczenia dobra, pacjent deklaruje przyjęcie wszystkich zalecanych dawek leków antyretrowirusowych. W wykonanych badaniach kontrolnych po 6 tyg. leczenia antyretrowirusowego wykazano znaczące obniżenie wiremii HIV do poziomu 1 100 kopii/mL i wzrost poziomu limfocytów do 420 komórek na mm3. W 12 tygodniu terapii stwierdzono wzrost wiremii HIV do 11 500 kopii/mL oraz poziom limfocytów CD4 349/mm3. Pacjent zgłosił się na wizytę kontrolną celem omówienia wyników badań w 14 tyg. leczenia. Nadal nie podaje dolegliwości i twierdzi, że przyjmuje leki systematycznie. Właściwym postępowaniem leczniczym jest: 1) zmiana leczenia dopiero po uzyskaniu wyniku badania genotypowania; 2) bezzwłoczne wykonanie genotypowania; 3) bezzwłoczna zmiana leczenia bez wykonania genotypowania; 4) bezzwłoczna zmiana leczenia przed uzyskaniem wyniku genotypowania, ewentualna kontrola doboru leków antyretrowirusowych; 5) kontrola wiremii HIV po 2-6 tygodniach bez zmiany leczenia antyretrowirusowego. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• W okresie ostrej choroby retrowirusowej następuje gwałtowne namnażanie się wirusa HIV do wartości przekraczających 100 milionów kopii/ml surowicy. Zakażeniu ulegają przede wszystkim komórki mające receptor CD4 +. Miejsce szczególnie intensywnej replikacji HIV stanowi tkanka limfatyczna. Obszarem największego zniszczenia limfocytów CD4 w ostrej fazie zakażenia jest tkanka chłonna przewodu pokarmowego. Skutkiem masywnej martwicy CD4 i uszkodzenia lamina propria (blaszka właściwa) w przewodzie pokarmowym są obserwowane różne zjawiska patologiczne, w tym translokacja bakterii jelitowych i ich składników. Uwzględniając powyższe fakty wskaż właściwe stwierdzenia: 1) nie ma określonych schematów terapeutycznych zalecanych dla ostrej/wczesnej choroby retrowirusowej; 2) biorąc jednak pod uwagę pojęcie „bariery genetycznej” wysokie prawdopodobieństwo przerwania terapii, lepszym rozwiązaniem jest wdrożenie PI aniżeli NNRTI; 3) uwzględniając wysokie wartości wiremii w ostrej infekcji retrowirusowej, należy rozważyć włączenie do schematu terapeutycznego leku z grupy inhibitorów integrazy; 4) ze względu na często występującą biegunkę w pierwotnej chorobie retrowirusowej i możliwość odwodnienia oraz uszkodzenia nerek, leczeniem z wyboru jest zastosowanie abakawiru, pamiętając o konieczności wstrzymania się z terapią do uzyskania ujemnego wyniku testu HLA B5701; 5) leczenie pierwotnej retrowirozy jest zawsze przeciwwskazane przy rozpoznaniu jednoczesnym gruźlicy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -
• W terapii antyretrowirusowej, najczęstszym obecnie powodem przerw w terapii jest decyzja samego pacjenta. Z poniższych stwierdzeń dotyczących przerywania terapii antyretrowirusowej wskaż fałszywe: 1) przerwanie (odstawienie) terapii ARV jest uzasadnione w każdym przypadku nieskuteczności wirusowej leczenia; 2) przerwanie leczenia lamiwudyną i/lub tenofowirem u pacjentów z koinfekcją wirusem HBV może powodować znaczący wzrost poziomu enzymów wątrobowych; 3) przerwa w leczeniu cART może prowadzić do szybkiego wystąpienia zespołu rekonstrukcji immunologicznej; 4) terapia przerywana jest zalecana przy poziomie limfocytów CD4+ powyżej 500/mm3; 5) przerwanie terapii zawierającej leki z grupy NNRTI może prowadzić do „funkcjonalnej monoterapii” gdyż aktywność tych leków utrzymuje się jeszcze przez dwa tygodnie lub dłużej po jej zakończeniu. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Choroby zakaźne
  0
  -