PES - Baza pytań

• Pytanie
  Egzamin
  Ilość
  Komentarz
• Który typ glomerulopatii wykazuje najwyższy odsetek nawrotów histopatologicznych choroby pierwotnej w nerce przeczepionej?
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Nadciśnienie tętnicze u ciężarnej biorczyni narządu może wystąpić jako: 1) nadciśnienie współistniejące; 2) nadciśnienie indukowane ciążą; 3) objaw odrzucania; 4) objaw zespołu hemolityczno-mocznicowego; 5) nadciśnienie nałożone; 6) stan przedrzucawkowy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Wskaż kryteria bezpiecznej ciąży po przeszczepie nerki wg wytycznych EDTA 2002: 1) stabilna czynność przeszczepu na poziomie kreatyniny < 2 mg/dl, optymalnie < 1,4 mg/dl; 2) stabilna czynność przeszczepu na poziomie kreatyniny < 2 mg/dl, optymalnie > 1,4 mg/dl; 3) występowanie białkomoczu maksymalnie do wysokości 0,5 g/d; 4) występowanie białkomoczu maksymalnie do wysokości 1,0 g/d; 5) w leczeniu immunosupresyjnym: glikokortykosteroidy > 15 mg/d, azatiopryny > 2 mg/kg/d. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Czynniki patogenetyczne CAN to: 1) przewlekłe uszkodzenie nerki powstałe przed jej pobraniem; 2) ostre uszkodzenie nerki allogenicznej w okresie okołotransplantacyjnym; 3) czynniki immunologiczne związane z rozpoznawaniem alloantygenów; 4) leczenie immunosupresyjne; 5) przewlekłe uszkodzenie nerki w organizmie biorcy. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nawrotu choroby podstawowej w nerce przeszczepionej: 1) odsetek nawrotów po 2 latach wynosi < 2%; 2) odsetek nawrotów po 2 latach wynosi > 2%; 3) odsetek nawrotów po 8 latach wynosi < 18%; 4) odsetek nawrotów po 8 latach wynosi > 18%; 5) ryzyko nawrotu i jego przebieg zależą od choroby podstawowej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Uzyskanie odpowiedniej ilości komórek krwiotwórczych z krwi obwodowej metodą cytaferezy od zdrowego dawcy jest poprzedzone ich uprzednią mobilizacją do krwi obwodowej. Najczęściej uzyskuje się to za pomocą podania dawcy:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Antygen powierzchniowy obecny na komórkach krwiotwórczych i oznaczany rutynowo w celu ilościowej oceny ich zawartości w materiale przeszczepowym to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Profilaktyczne leczenie immunosupresyjne po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych u pacjentów, u których nie wystąpiła choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi, stosuje się przez okres:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Obecnie standardowym wskazaniem do allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych u osoby dorosłej nie jest:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (aGvHD) po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Najlepszym i preferowanym dostępem chirurgicznym do nefrektomii dla żywego dawcy jest:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Jakie są wskazania i jaki jest wpływ implantacji cewnika JJ w czasie operacji przeszczepienia nerki na jej czynność w przypadku przeszczepienia u osoby dorosłej? 1) w wielu ośrodkach umieszczanie cewnika JJ jest stosowane w ramach rutynowej praktyki chirurgicznej w przypadku zabiegu przeszczepienia nerki u dorosłych; 2) wskazane jest usunięcie cewnika JJ w ciągu 4-6 tygodni od jego implantacji, ponieważ dalsze utrzymywanie nie przynosi korzyści, a sprzyja rozwojowi kamicy i zakażeń w UKM; 3) w wyniku ucisku zespolenia moczowodowo-pęcherzowego statystycznie częściej powoduje dystalną martwicę moczowodu nerki przeszczepionej; 4) jest częstą przyczyną krwiomoczu wraz z zakrzepicą w nim i wynikającego z tego powikłania jakim jest poszerzenie i zastój w UKM nerki przeszczepionej; 5) w przypadku, gdy założony jest cewnik JJ sugeruje się, by w ramach profilaktyki antybiotykowej podawać kotrymoksazol. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• W leczeniu pierwszej linii ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi w stopniu II-IV po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych stosuje się:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• W terapii płynowej po zabiegu przeszczepienia nerki nie jest zalecane stosowanie:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Najczęściej zajęte narządy w przebiegu ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Najważniejszym kryterium doboru niespokrewnionego dawcy komórek krwiotwórczych jest zgodność z biorcą w zakresie:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Największe ryzyko infekcji bakteriami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi (z wyjątkiem bakterii otoczkowych) po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych przypada na okres:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące krytycznego okresu niedokrwienia zimnego, po upływie którego pobrany od dawcy narząd należy zdyskwalifikować:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• W sytuacji przeszczepiania nerki od żywego dawcy w przypadku niezgodności antygenów AB0 potencjalnego biorcy z dostępnym dawcą zaleca się: 1) odstąpienie od tej idei i zakwalifikowanie biorcy do oczekiwania na narząd od dawcy zmarłego; 2) zaleca się jednoczesne stosowanie zarówno hamowania wytwarzania przeciwciał, jak i usuwania przeciwciał przeciw AB0 przed przeszczepieniem, w ramach tego samego zwalidowanego protokołu; 3) możliwy jest przeszczep nerki niezgodnej w zakresie antygenów AB0 wyłącznie wówczas, gdy miano przeciwciał przeciw AB0 po interwencji jest niższe niż 1:8; 4) jeśli to możliwe, należy zasugerować rozważenie przeszczepu typu „swap”, czyli wymiany w parach; 5) możliwy jest przeszczep nerki niezgodnej w zakresie antygenów AB0 wyłącznie wówczas, gdy miano przeciwciał przeciw AB0 po interwencji jest niższe niż 1:4 i występuje niezgodność w zakresie układu Rh. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• U chorego ze skrajnym upośledzaniem funkcji przeszczepu nerki z powodu CAN (po 10 latach prawidłowej funkcji) przed kolejnym przeszczepem nerkę przeszczepioną należy: 1) usunąć w czasie kolejnego przeszczepu ze względu na możliwość ponownego łatwego dostępu chirurgicznego po tej samej stronie, z wykorzystaniem loży nerki; 2) doniesienia porównujące pacjentów, u których wykonano eksplantację z tymi bez eksplantacji przeszczepu są niewystarczające i sprzeczne, co utrudnia sformułowanie wiarygodnego zalecenia przeprowadzania bądź nie nefrektomii; 3) usunąć kiedy istnieją cechy kliniczne procesu odrzucania, przewlekły ogólnoustrojowy stan zapalny przy niestwierdzaniu innej przyczyny lub nawracające zakażenia; 4) utrzymać i kontynuować niski poziom immunosupresji dla uniknięcia nefrektomii, gdy wydalanie moczu wynosi > 500 ml/dobę i nie stwierdza się objawów zapalenia; 5) jeżeli wymiar podłużny w badaniu USG przekracza 10 cm to istnieją kliniczne wskazania do usunięcia nerki przeszczepionej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• W jakim przypadku należy wykonać nefrektomię nerki własnej lub nerek u osób oczekujących na przeszczepienie nerki z zespołem APKD? 1) nefrektomię nerki własnej (jedno- lub obustronną) u pacjentów z autosomalną dominującą wielotorbielowatością nerek (APKD) należy wykonać w przypadku występowania ciężkich, nawracających, objawowych powikłań (krwawienia, zakażenia, kamica); 2) należy rozważyć wykonanie jednostronnej nefrektomii w przypadku bezobjawowej ADPKD, jeśli nie ma wystarczającego miejsca do przeszczepienia nerki - wskazanie chirurgiczne; 3) zaleca się wykonanie obustronnej rutynowej nefrektomii w przypadku APKD u kobiet oczekujących na przeszczep; 4) kiedy podstawowa choroba nerek torbielowatych predysponuje do podwyższonego ryzyka nowotworu układu moczowo-płciowego; 5) u chorych z przebytym płaskonabłonkowym nowotworem skóry z okresem bezobjawowym wynoszącym 3 lata zaleca się obustronną nefrektomię. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Zgłoszenie na listę oczekujących na przeszczep nerki pacjentów zakażonych wirusem HIV jest procedurą akceptowalną i możliwą jeżeli: 1) stosują się do zaleceń leczenia, zwłaszcza terapii HAART; 2) liczba limfocytów T CD4+ wynosi > 200/μl i była stabilna w ciągu poprzednich 3 miesięcy; 3) nie wykazują objawów wskazujących na postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię, przewlekłą kryptosporydiozę jelit lub chłoniaka; 4) w okresie poprzednich 6 miesięcy nie występowały zakażenia oportunistyczne; 5) w okresie poprzednich 3 miesięcy RNA wirusa HIV był niewykrywalny. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące badań przesiewowych, uzasadnionych ekonomicznie, w kierunku choroby sercowo-naczyniowej u potencjalnego biorcy pozwalających zakwalifikować go do przeszczepu nerki:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Nadużywanie alkoholu lub narkotyków przez pacjentów przed transplantacją wpływa ujemnie na przeżycie pacjentów lub przeszczepu nerki. Chorzy - kandydaci do ewentualnego przeszczepu powinni zastosować się do poniższych wytycznych: 1) zaleca się, aby kobiety pijące > 40 g i mężczyźni pijący > 60 g alkoholu na dobę zaprzestali picia alkoholu lub ograniczyli jego spożycie poniżej tego poziomu; 2) pacjenci mogą być umieszczeni na liście oczekujących, jednak należy dokładnie nadzorować ograniczenie spożycia alkoholu; 3) nie należy umieszczać na liście oczekujących pacjentów z uzależnieniem od alkoholu; 4) należy przedstawić strategię zaprzestania spożywania alkoholu zgodne z wytycznymi WHO (WHO Clinical Practice Guideline); 5) pacjentów z trwającym uzależnieniem od „twardych narkotyków”, skutkującym niestosowaniem się do zaleceń nie należy włączać na listy oczekujących na przeszczepienie. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Chory z zespołem hemolityczno-mocznicowym (HUS) jako podstawową przyczyną schyłkowej niewydolności nerek może w pewnych sytuacjach klinicznych być wpisany na listę oczekujących na przeszczep, jednak pod warunkiem że: 1) jest z atypową postacią HUS (aHUS) i potwierdzonym występowaniem mutacji MCP (membrane factor protein); 2) wykazano obecność autoprzeciwciał anty-CFH (anti-complement factor H); 3) nie zaleca się przeszczepienia od żywego spokrewnionego genetycznie dawcy w przypadku pacjentów z podejrzeniem występowania aHUS jako podstawowej choroby nerek, chyba że mutację odpowiedzialną za tę chorobę jednoznacznie wykluczono u dawcy; 4) możliwe jest przeszczepienie od żywego niespokrewnionego dawcy do biorcy z aHUS indywidualnie dla poszczególnych przypadków. Opcję tę należy rozważyć wyłącznie po odpowiednim pouczeniu biorcy i dawcy o ryzyku nawrotu choroby w przeszczepionym narządzie; 5) typowy zespół hemolityczno-mocznicowy (haemolytic uremic syndrome, HUS) o dowiedzionym powiązaniu z bakteriami E coli wytwarzającymi Shiga toksynę nie powinien być traktowany jako przeciwwskazanie do przeszczepienia zarówno od zmarłych, jak i żywych dawców. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Kandydatów do przeszczepienia nerki poddaje się aktywnym badaniom przesiewowym w kierunku obecności nowotworów stosując następujące zasady: 1) zaleca się wykonywanie badań przesiewowych w kierunku nowotworów zgodnie z zaleceniami ustalonymi dla populacji ogólnej; 2) wykonanie ultrasonografii jako badania przesiewowego w kierunku nowotworów nerki; 3) zastosowanie jako badań przesiewowych cytologii osadu moczu i cystoskopii u biorców z podstawową chorobą nerek związaną ze zwiększonym ryzykiem rozwoju raka wywodzącego się z nabłonka przejściowego (TCC); 4) badanie 4 mutacji genu APC w kierunku raka jelita grubego; 5) u kandydatów do przeszczepienia nerki zakażonych wirusem HCV i HBV zastosowanie badań przesiewowych w kierunku obecności raka wątrobowokomórkowego zgodnie z zaleceniami EASL-EORTC (Clinical Practice Guideline on the management of hepatocellular carcinoma). Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Podczas leczenia immunosupresyjnego „indukcyjnego“ surowicą antytymocytarną u chorego wysokiego ryzyka immunologicznego: 1) nie należy podawać inhibitora kalcyneuryny; 2) nie jest zalecane wykonywanie próby uczuleniowej; 3) wlew z surowicy antytymocytarnej należy rozpocząć po wykonaniu zespoleń naczyniowych; 4) w przypadku wystąpienia leukopenii pierwszym postępowaniem jest redukcja/odstawienie pochodnych kwasu mykofenolowego; 5) bezwzględnie przeciwwskazane jest podawanie leku do żyły obwodowej. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• Do potencjalnych działań niepożądanych rytuksymabu należą: 1) ostra niewydolność oddechowa; 2) cukrzyca potransplantacyjna; 3) postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia; 4) zakażenia bakteryjne; 5) hiperlipidemia. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• U ciężarnej biorczyni nerki zalecanym postępowaniem w okresie ciąży jest: 1) stosowanie dawek azatiopryny co najmniej 5 mg/kg m.c.; 2) rutynowe zwiększenie dawki takrolimusu w przypadku wystąpienia niedokrwistości; 3) odstawienie pochodnych kwasu mykofenolowego; 4) karmienie piersią jest bezwzględnie przeciwwskazane; 5) odstawienie inhibitora mTOR. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -
• W przypadku rozpoznania zapalenia cewkowo-śródmiąższowego nerki przeszczepionej wywołanej wirusem Polyoma BK u biorcy przeszczepu nerkowego zalecane postępowanie terapeutycznye obejmuje: 1) konwersję leczenia immunosupresyjnego z takrolimusu na cyklosporynę; 2) zastosowanie dużych dawek glikokortykosteroidów; 3) konwersję leczenia immunosupresyjnego z inhibitora mTOR na takrolimus LCP; 4) konwersję leczenia immunosupresyjnego z kwasu mykofenolowego na inhibitor mTOR; 5) leczenie wspomagające ciprofloksacyną. Prawidłowa odpowiedź to:
  PES, Wiosna 2015, Transplantologia kliniczna
  0
  -