Konsylium24
Kompendium24
Indeks24
GdzieSkierowac24
MedPanel24
Puls Medycyny
Napisz do nas
Zarejestruj się
Zaloguj się
Zaloguj się
Zarejestruj się
Wykłady ekspertów
Wydarzenia
Edukacja
Kursy online
Projekty edukacyjne
Podcasty
E-booki
LEK
LDEK
PES
Oferty pracy
Oceny miejsc pracy
Ogłoszenia
Więcej
Wydarzenia branżowe
Konsylium24
Indeks24
GdzieSkierowac24
MedPanel24
Puls Medycyny
PES - Baza pytań
Wiosna 2012
Choroby zakaźne
Wyczyść filtry
Rozpocznij naukę
Wyczyść
Wiosna 2024
Jesień 2023
Wiosna 2023
Jesień 2022
Wiosna 2022
Jesień 2021
Wiosna 2021
Jesień 2020
Wiosna 2020
Jesień 2019
Wiosna 2019
Jesień 2018
Wiosna 2018
Jesień 2017
Wiosna 2017
Jesień 2016
Wiosna 2016
Jesień 2015
Wiosna 2015
Jesień 2014
Wiosna 2014
Jesień 2013
Wiosna 2013
Jesień 2012
Wiosna 2012
Jesień 2011
Wiosna 2011
Jesień 2010
Wiosna 2010
Jesień 2009
Wiosna 2009
Jesień 2008
Wiosna 2008
Jesień 2007
Wiosna 2007
Jesień 2006
Wiosna 2006
Jesień 2005
Wiosna 2005
Jesień 2004
Wiosna 2004
Jesień 2003
Wiosna 2003
Jesień 2002
Wiosna 2002
Jesień 2001
Wiosna 2001
Jesień 2000
Wiosna 2000
Wyczyść
Alergologia
Anestezjologia i intensywna terapia
Angiologia
Audiologia i foniatria
Balneologia i medycyna fizykalna
Bez specjalizacji
Chirurgia dziecięca
Chirurgia klatki piersiowej
Chirurgia naczyniowa
Chirurgia ogólna
Chirurgia onkologiczna
Chirurgia plastyczna
Chirurgia stomatologiczna
Chirurgia szczękowo-twarzowa
Choroby płuc
Choroby wewnętrzne
Choroby zakaźne
Dermatologia i wenerologia
Diabetologia
Diagnostyka laboratoryjna
Endokrynologia
Endokrynologia ginekologiczna i rozrodczość
Endokrynologia i diabetologia dziecięca
Epidemiologia
Farmakologia kliniczna
Gastroenterologia
Gastroenterologia dziecięca
Genetyka kliniczna
Geriatria
Ginekologia onkologiczna
Hematologia
Hipertensjologia
Immunologia kliniczna
Kardiochirurgia
Kardiologia
Kardiologia dziecięca
Medycyna nuklearna
Medycyna paliatywna
Medycyna pracy
Medycyna ratunkowa
Medycyna rodzinna
Medycyna sądowa
Medycyna sportowa
Medycyna transportu
Mikrobiologia lekarska
Nefrologia
Nefrologia dziecięca
Neonatologia
Neurochirurgia
Neurologia
Neurologia dziecięca
Neuropatologia
Okulistyka
Onkologia i hematologia dziecięca
Onkologia kliniczna
Ortodoncja
Ortopedia i traumatologia narządu ruchu
Otorynolaryngologia
Otorynolaryngologia dziecięca
Patomorfologia
Pediatria
Periodontologia
Położnictwo i ginekologia
Protetyka stomatologiczna
Psychiatria
Psychiatria dzieci i młodzieży
Radiologia i diagnostyka obrazowa
Radioterapia onkologiczna
Rehabilitacja medyczna
Reumatologia
Seksuologia
Stomatologia dziecięca
Stomatologia ogólna
Stomatologia zachowawcza z endodoncją
Toksykologia kliniczna
Transfuzjologia kliniczna
Transplantologia kliniczna
Urologia
Urologia dziecięca
Zdrowie publiczne
Pytanie
Egzamin
Ilość
Komentarz
Jednym z istotnych problemów w leczeniu antyretrowirusowym zakażenia HIV jest występowanie zjawiska lekooporności. Wybierz fałszywe stwierdzenia dotyczące występowania mutacji oraz ich wpływu na sposób planowania leczenia antyretrowirusowego: 1) do wystąpienia mutacji HIV dochodzi wyłącznie z powodu stosowania leków antywirusowych; 2) mutacja M184V wiąże się bezpośrednio z pełną opornością na leczenie efawirenzem; 3) w planowaniu nowego zestawu leków u pacjenta po trzech niepowodzeniach terapeutycznych należy uwzględnić jedynie ostatni wynik genotypowania ze względu na brak istotności klinicznej poprzednich testów; 4) zdolność replikacyjna zmutowanych szczepów jest zawsze obniżona w porównaniu ze szczepem dzikim; 5) brak występowania mutacji w teście genotypowania daje nam gwarancję pełnej skuteczności dobranego zestawu leków antyretrowirusowych. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Pacjent lat 39 zgłosił się do przychodni ze świeżo rozpoznanym zakażeniem HIV. Do zakażenia HIV doszło prawdopodobnie w drodze kontaktów homoseksualnych. W wykonanych badaniach dodatkowych wykazano poziom limfocytów CD4+ = 251 komórek/mm3, poziom wiremii HIV 101 tys. kopii/mL, w rutynowych badaniach dodatkowych nie wykazano istotnych odchyleń. W badaniu genotypowania nie stwierdzono występowania mutacji warunkujących jakąkolwiek lekooporność. Pacjent dotychczas zdrowy nie podaje istotnych klinicznie dolegliwości. Pacjentowi zaproponowano leczenie efawirenzem w połączeniu z lamiwudyną i tenofowirem. Tolerancja leczenia dobra, pacjent deklaruje przyjęcie wszystkich zalecanych dawek leków antyretrowirusowych. W wykonanych badaniach kontrolnych po 6 tyg. leczenia antyretrowirusowego wykazano znaczące obniżenie wiremii HIV do poziomu 1 100 kopii / mL, i wzrost poziomu limfocytów do 320 komórek na mm3. W 12 tygodniu terapii stwierdzono wzrost wiremii HIV do 25 500 kopii / mL oraz poziom limfocytów CD4 249/mm3. Pacjent zgłosił się na wizytę kontrolną celem omówienia wyników badań w 14 tyg. leczenia. Nadal nie podaje dolegliwości i twierdzi że przyjmuje leki systematycznie. Właściwym postępowaniem leczniczym jest: 1) bezzwłoczne wykonanie genotypowania; 2) bezzwłoczna zmiana leczenia bez wykonania genotypowania; 3) zmiana leczenia dopiero po uzyskaniu wyniku badania genotypowania; 4) bezzwłoczna zmiana leczenia przed uzyskaniem wyniku genotypowania, ewentualna kontrola doboru leków antyretrowirusowych; 5) kontrola wiremii HIV po 4-8 tygodniach bez zmiany leczenia antyretrowirusowego. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
W trakcie diagnostyki 53-letniego pacjenta hospitalizowanego z powodu grzybicy przełyku wykazano zakażenie HIV, potwierdzono testem WB. W przeprowadzonych następnie badaniach laboratoryjnych uzyskano wyniki: liczba limfocytów CD4 101 kom/mm3 oraz wiremia HIV - VL HIV RNA = 24 000 kopii/mm3. W badaniach morfologii krwi nieznaczna niedokrwistość: HGB 9,1 g/dl oraz leukopenia (3,5 G/l). Nie stwierdzono innych istotnych odchyleń laboratoryjnych. Test HLA*5701 ujemny. W badaniu genotypowania nie wykazano cech lekooporności. Spośród niżej wymienionych zestawów leków antyretrowirusowych wybierz preferowane leczenie w aktualnych zaleceniach EACS i PTN AIDS: 1) Kivexa, Truvada, Norvir; 2) Kivexa, Reyataz, Norvir; 3) Truvada, Reyataz; 4) Kaletra, Retrovir, Viread; 5) Inviraze, Kivexa, Isentres. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
W trakcie diagnostyki 47-letniej kobiety ze stwierdzonym przewlekłym zapaleniem wątroby typu B, rozpoznano dodatkowo zakażenie HIV. W przeprowadzonych badaniach laboratoryjnych wykazano: limfocyty CD4+ 499 kom/mm3, VL HIV RNA 151 000/mL, erytrocyty 3,89 t/L, HGB 11,0 g/dL, WBC 4,0 g/dL, PLT 155 k/l, cholesterol całkowity 5,2 mmol/l, TG 2,7 mmol/l, klirens kreatyniny 80ml/min. Test HLAB *5701 ujemny. Pacjentka bez innych dodatkowych dolegliwości, w wywiadzie nie stwierdzono infekcji oportunistycznych. W badaniu genotypowania nie stwierdzono cech lekooporności. Z poniżej wymienionych stwierdzeń wybierz prawdziwe: 1) ze względu na brak istotnych cech zaburzeń odporności leczenie antyretrowirusowe pacjentki należy odroczyć i rozpocząć leczenie tenofowirem; 2) ze względu na brak istotnych cech zaburzeń odporności leczenie antyretrowirusowe pacjentki należy odroczyć i rozpocząć leczenie lamiwudyną; 3) proponowanym zestawem leczenia ARV może być: połączenie Truvada + Viramune; 4) proponowanym zestawem leczenia ARV może być: Kivexa, Viramune; 5) proponowanym zestawem lekowym ARV może być: Truvada + Prezista + Norvir. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
W terapii ARV nadal często dokonywane są jej zmiany i modyfikacje, szczególnie w celu uniknięcia działań niepożądanych lub w celu symplifikacji terapii. Niezalecanymi połączeniami leków (bez uwzględnienia innych dodatkowych leków ARV w prowadzonej terapii) są zestawy złożone jedynie z: 1) jeden NRTI + NNRTI; 2) jeden NRTI + raltegrawir; 3) dwa NRTI; 4) dwa NNRTI; 5) monoterapia inhibitorem proteazy bez wspomagania rytonawirem (bustowania). Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Jednym z ciężkich powikłań terapii antyretrowirusowej jest występowanie kwasicy mleczanowej. Z poniższych stwierdzeń dotyczących tego powikłania wybierz prawdziwe: 1) jest spowodowana uszkodzeniem mitochondriów; 2) klinicznie objawia się zmęczeniem i osłabieniem, bólami mięśniowymi, zaburzeniami ze strony układu pokarmowego, wzdęciami, nudnościami, wymiotami i biegunkami; 3) w późniejszym okresie mogą występować duszność i niewydolność wielonarządowa co może doprowadzać do zgonu; 4) spowodowana jest stosowaniem leków należących do klasy inhibitorów proteazy w szczególności rytonawiru; 5) występowanie kwasicy mlecznowej jest związane ze stosowaniem leków z klasy nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Azydotymidyna jest pierwszym lekiem o wykazanej aktywności antyretrowirusowej. Z poniższych stwierdzeń dotyczących tego leku wybierz właściwe: 1) azydotymidyna w leczeniu ARV może powodować toksyczność mitochondrialną; 2) jednym z typowych działań niepożądanych azydotymidyny jest występowanie niedokrwistości; 3) długoletnie stosowanie leku może prowadzić do lipoatrofii; 4) stosowanie azydotymidyny jest bezwzględnie przeciwwskazane w ciąży; 5) stwierdzono antagonizm pomiędzy stosowaniem azydotymidyny i stawudyny. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Z poniższych stwierdzeń dotyczących przerywania terapii antyretrowirusowej wybierz prawdziwe: 1) jeżeli przerwa w terapii trwa dłużej niż dwa tygodnie a w zestawie terapii były leki NNRTI, preferowanym sposobem postępowania jest włączenie schematu zawierającego PI/r (inhibitora proteazy wspomaganego małą dawką rytonawiru zamiast leku z grupy NNRTI); 2) przerwanie leczenia lamiwudyną u pacjentów z koinfekcją wirusem HBV może powodować znaczący wzrost poziomu enzymów wątrobowych; 3) po przerwie w terapii ARV leczenie należy zaproponować ponownie zaraz po pojawieniu się pierwszych objawów infekcji oportunistycznych i obniżenia poziomu limfocytów CD4+ do wartości 200/mm3; 4) przerwanie terapii zawierającej efawirenz, etrawirynę lub newirapinę prowadzi do „funkcjonalnej monoterapii” gdyż aktywność tych leków utrzymuje się jeszcze przez dwa tygodnie po jej zakończeniu; 5) przerwanie (odstawienie) terapii ARV jest uzasadnione w każdym przypadku nieskuteczności wirusowej leczenia. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Newirapina jest od wielu lat stosowanym lekiem w leczeniu antyretrowirusowym. Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące charakterystyki stosowania tego leku: 1) lek powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u kobiet w przypadku poziomu limfocytów CD4+ powyżej 250/mm3; 2) lek powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u kobiet w przypadku poziomu limfocytów CD4+ powyżej 400/mm3; 3) przed rozpoczęciem leczenia w terapii początkowej ze względu na ryzyko występowania lekooporności genotypowanie jest bezwzględnie/szczególnie zalecane; 4) newirapina powinna być zawsze stosowana w połączeniu z rytonawirem bez względu na inne zastosowane w terapii leki antyretrowirusowe; 5) najczęściej spotykanym działaniem niepożądanym tego leku jest kamica nerkowa. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
1
7 lat temu
W 2012 roku zarejestrowanych jest pięć różnych klas leków antyretrowirusowych. Z poniżej podanych wybierz inhibitory proteazy: 1) fosamprenawir; 2) indynawir; 3) nelfinawir; 4) sakwinawir; 5) raltegrawir. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
56-letni chory z 19-letnim wywiadem zakażenia HIV, nieregularnie leczony różnymi zestawami leków antyretrowirusowych (ARV), ostatnio tenofowir + emtrycytabina + atazanawir/rytonawir, został przyjęty do szpitala z powodu wymiotów, bólów w klatce piersiowej i nadbrzuszu oraz utraty masy ciała ok. 7 kg w ciągu 3 tygodni. Przez ostatnie 2 lata uzyskiwano pełną supresję wiremii HIV, ale liczba limfocytów CD4 nie przekracza 100 kom/mm3. Chory prawdopodobnie okresowo nie przyjmuje rytonawiru, ponieważ wystąpienie jakichkolwiek dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego wiąże ze stosowaniem tego leku. W badaniu przedmiotowym: BMI 16, tkliwość palpacyjna w dołku podsercowym. W badaniu gastroskopowym: „Przełyk - od połowy wysokości do wpustu kilkanaście wrzecionowatych świeżych blizn 5-7 mm podkrwawiających po kontakcie z aparatem, zaciągnięcia błony śluzowej; bez typowych nalotów grzybiczych. Żołądek o elastycznych ścianach z treścią śluzową w jeziorku. Śluzówka żołądka prawidłowa. Opuszka dwunastnicy z dużym obrzękiem, przekrwieniem i wybroczynami w błonie śluzowej, bez nadżerek, owrzodzeń.” Badanie histopatologiczne: „W wycinkach z przełyku widoczne jest owrzodzenie, w podścielisku obfity odczyn zapalny, w obrębie którego pojawiają się olbrzymie komórki, niektóre z nich z inkluzjami”. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe: 1) najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to zanikowe zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego w przebiegu kandydozy; 2) najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to cytomegalowirusowe zapalenie przełyku; 3) najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to przełyk Barretta; 4) do terapii ARV należy bezwzględnie dołączyć marawirok; 5) do terapii należy dołączyć m.in. inhibitor pompy protonowej. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do zaburzeń poznawczych występujących u osób zakażonych HIV wskaż prawdziwe: 1) podstawowym narzędziem diagnostycznym powinny być testy neuropsychologiczne; 2) podstawą rozpoznania powinno być wykazanie obecności HIV RNA w płynie mózgowo-rdzeniowym; 3) pewne rozpoznanie jest możliwe jedynie w przypadku stwierdzenia typowych zmian w badaniu obrazowym mózgowia; 4) wśród leków antyretrowirusowych inhibitory proteazy charakteryzują się najlepszą penetracją do ośrodkowego układu nerwowego (OUN); 5) zahamowanie replikacji HIV w OUN jest gwarancją powstrzymania postępu zaburzeń neuropoznawczych związanych z zakażeniem HIV. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do nefropatii związanej z zakażeniem HIV (HIV-AN) wskaż prawdziwe: 1) czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia HIV-AN jest przynależność do rasy kaukaskiej; 2) najważniejszym czynnikiem patogenetycznym rozwoju HIV-AN jest upośledzenie odporności komórkowej; 3) na typowy obraz kliniczny HIV-AN składają się: białkomocz > 3 g/dobę, nadciśnienie tętnicze i obrzęki; 4) pewne rozpoznanie HIV-AN wymaga potwierdzenia biopsją nerki; 5) rozpoznanie HIV-AN jest wskazaniem do rozpoczęcia terapii ARV niezależnie od stopnia zaawansowania zakażenia HIV. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Spośród podanych niżej stwierdzeń dotyczących mięsaka Kaposiego (KS) u osób zakażonych HIV wskaż prawdziwe: 1) rozpoznanie nowotworu stanowi podstawę do rozpoznania AIDS; 2) w większości przypadków do rozpoznania i podjęcia terapii wystarczy charakterystyczny obraz makroskopowy zmian oraz ocena stopnia zaawansowania narządowego; 3) wprowadzenie skojarzonego leczenia antyretrowirusowego (cART) spowodowało obniżenie częstości występowania KS; 4) cART może zaostrzyć przebieg KS; 5) w przypadkach ograniczonych do pojedynczych zmian skórnych rozpoczęcie cART może spowodować regresję zmian, bez konieczności stosowania chemioterapii. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
39-letni mężczyzna, przewieziony ze szpitala na Ukrainie z powodu obustronnego zapalenia płuc. Od ok. miesiąca skarżył się na suchy kaszel, a po ok. 3 tyg. dołączyło się osłabienie, wzmożona potliwość i gorączka do 39 st. C. Przyjmował leki objawowe przez 3 dni, następnie zgłosił się do lekarza. Radiologicznie stwierdzono zapalenie płuc, leczony ofloksacyną przez 7 dni. Po kontrolnym badaniu skierowany do szpitala - tam leczony klarytromycyną z amoksycyliną/klawulonianem przez 4 dni. Z powodu nasilenia duszności i utrzymywania się gorączki, zdecydował się na transport medyczny do Polski. Przy przyjęciu - stan ogólny ciężki, chory przytomny, bez gorączki, z nasiloną dusznością, tachypnoe 32/min, czynność serca miarowa 126/min, saturacja (sO2) przy przepływie tlenu 8 l/min - 85%. W tomografii komputerowej klatki piersiowej stwierdzono obustronne zmiany o charakterze „mlecznej szyby”. Uzyskano dodatni wynik testu przesiewowego w kierunku zakażenia HIV. Na podstawie powyższych danych rozpoczęto terapię TMP/SMX w dawce 15 mg TMP/kg m.c/dobę oraz prednizonem w dawce 80 mg /dobę. W czwartej dobie wykonano badanie bronchoskopowe - popłuczyny pęcherzykowo-oskrzelowe i materiał z biopsji transbronchialnej posłano do badań laboratoryjnych, w tym w kierunku Pneumocystis jiroveci i Mycobacterium tuberculosis. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż fałszywe: 1) uwzględniając czas trwania leczenia etiotropowego wysyłanie materiału na badania w kierunku pneumocystodozy było niecelowe; 2) leczenie TMP/SMX w podanych dawkach należy prowadzić przez 6 tygodni; 3) uwzględniając ciężkość przebiegu choroby należało zastosować pentamidynę w formie wlewów dożylnych; 4) ze względu na pobyt chorego w terenie o wysokiej prewalencji gruźlicy włączenie sterydów przed wykluczeniem gruźlicy było błędem; 5) w przypadku rozpoznania pneumocystodozy, po zakończeniu leczenia ostrej fazy choroby, ustalenie wskazań do terapii podtrzymującej będzie zależało od liczby limfocytów CD4. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do związków pomiędzy ryzykiem wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (ch. USN), a leczeniem antyretrowirusowym wskaż prawdziwe: 1) stosowanie abakawiru jest zdecydowanie przeciwwskazane u pacjentów z ryzykiem wystąpienia ch. USN > 10%; 2) stosowanie inhibitorów proteazy może zwiększać ryzyko wystąpienia ch. USN poprzez niekorzystny wpływ na gospodarkę lipidową i wzrost insulinooporności; 3) nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy mogą zwiększać ryzyko wystąpienia ch. USN poprzez zwiększanie objętości krwinki czerwonej (MCV); 4) tenofowir może zwiększać ryzyko wystąpienia ch. USN w mechanizmie rozwoju przewlekłej choroby nerek spowodowanej krystalizacją leku w cewkach nerkowych; 5) spośród nukleozydowych/nukleotydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy najbezpieczniejszym pod względem ryzyka ch. USN jest stawudyna (d4T). Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do zaburzeń metabolizmu kostnego u chorych zakażonych HIV wskaż prawdziwe: 1) wśród leków antyretrowirusowych tenofowir, lopinawir i efawirenz mają najmniej niekorzystny wpływ na metabolizm kostny; 2) ze względu na odmienny wpływ na metabolizm fosforanów nie zaleca się jednoczesnego stosowania bisfosfonianów i tenofowiru; 3) najważniejszym wskaźnikiem kalkulatora FRAX, zalecanego do szacowania ryzyka złamań i ustalenia wskazań do leczenia osteoporotycznego, jest mineralna gęstość kości (BMD); 4) hormonoterapia zastępcza (HTZ) nie może być stosowana u kobiet leczonych antyretrowirusowo; 5) jałowa martwica kości jest postacią gwałtownie postępującej osteoporozy występującą u pacjentów długi czas (> 5 lat) leczonych tenofowirem. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
55-letni mężczyzna, od 8 lat leczony antyretrowirusowo (ARV), od 2 lat trzecim z kolei zestawem tenofowir (TDF) + lamiwudyna (3TC) + darunawir/rytonawir (DRV/r) - wcześniejsze zmiany terapii spowodowane były jej nieskutecznością wirusologiczną. Obecnie w czasie kontrolnych badań stwierdzono: HIV RNA< 50 kopii/mL, liczba limfocytów CD4 530 kom/mm3, przyrost ciężaru ciała od ostatniej wizyty 5 kg - obecnie chory waży 95 kg przy wzroście 172 cm, glikemia na czczo 130 mg% (przy poprzednim badaniu 128 mg%), cholesterol całkowity 272 mg%, trójglicerydy 190 mg%; pozostałe wartości badań laboratoryjnych w normie. Pomiar ciśnienia tętniczego 160/95 mmHg (w czasie poprzedniej wizyty 143/93 mmHg); pacjent dotychczas nie przyjmował leków hipotensyjnych, wzrost ciśnienia wiąże ze stresującą sytuacją rodzinną - tydzień temu brat-bliźniak miał rozległy zawał mięśnia sercowego. Propozycje przedstawione pacjentowi powinny zawierać: 1) uproszczenie schematu terapeutycznego sprowadzające się do odstawienia TDF i 3TC, a pozostawienia DRV/r.; 2) zmianę wszystkich leków ARV z włączeniem nowego zestawu trójlekowego, o mniejszym ryzyku chorób układu sercowo-naczyniowego; 3) zalecenie redukcji masy ciała poprzez zmianę diety i zwiększenie aktywności fizycznej; 4) włączenie leków hipotensyjnych; 5) wykonanie doustnego testu obciążenia glukozą. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
45-letni wcześniej zdrowy mężczyzna został przyjęty do szpitala 20.XII.2011 r. z powodu uogólnionej limfadenopatii i pozytywnego wyniku testu HIV DUO (test IV generacji). Chory podaje od około 4 tyg. powiększenie węzłów chłonnych pachowych; ponadto od doby zmiany rumieniowo-grudkowe na udach, podudziach i przedramionach, od godzin rannych gorączka 39,6 st. Podaje kontakty biseksualne bez zabezpieczania w przeszłości, w ostatnich 2 miesięcach takie kontakty neguje. Przedmiotowo: liczne powiększone węzły chłonne potyliczne, karkowe, podżuchwowe, szyjne wzdłuż mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, pachowe, pachwinowe do 3 cm, niebolesne. W badaniu morfologicznym krwi i podstawowych badaniach biochemicznych nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Oznaczono liczbę limfocytów CD4 = 105 kom/mm3 i CD8= 765 kom/mm3. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe: 1) na podstawie powyższych danych można rozpoznać zakażenie HIV; 2) na podstawie powyższych danych chorego można zakwalifikować do grupy C3 wg klasyfikacji CDC; 3) istnieją jednoznaczne wskazania do natychmiastowego rozpoczęcia leczenia antyretrowirusowego; 4) kluczowym badaniem dla rozpoznania będzie ocena histopatologiczna węzła chłonnego; 5) kluczowym dla ustalenia rozpoznania będzie wynik skórnego testu z tuberkuliną. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
U chorych z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B i obecnością antygenu HBe spełniających pozostałe kryteria Terapeutycznego Programu Zdrowotnego można stosować następujące leki:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
1
7 lat temu
Zgodnie z kryteriami kwalifikacji do Terapeutycznego Programu Zdrowotnego leczenia przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B nie rozpoczniesz terapii entecavirem u chorego, o którym wiesz, że:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Które z kryteriów kwalifikacji do leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B jest niezgodne z obowiązującym Terapeutycznym Programem Zdrowotnym?
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do kryptokokozy ośrodkowego układu nerwowego (OUN) u chorego z zakażeniem HIV wskaż prawdziwe: 1) najważniejszym badaniem potwierdzającym rozpoznanie jest badanie obrazowe (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny (MRI)); 2) typowy obraz zmian w badaniu MRI to obecność wieloogniskowych, asymetrycznych zmian w istocie białej okołokomorowej i podkorowej, hipointensywnych w sekwencjach T1 i hiperintensywnych w sekwencjach T2, bez cech wzmocnienia po podaniu kontrastu, bez cech wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego; 3) leczeniem z wyboru, charakteryzującym się najwyższą skutecznością jest podawanie wysokich dawek flukonazolu; 4) powtarzane upusty płynu mózgowo-rdzeniowego stanowią istotny element leczenia; 5) rozpoznanie kryptokokozy OUN jest wskazaniem do jak najszybszego włączenia leków antyretrowirusowych. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Pacjent po przebytym i udokumentowanym ostrym zapaleniu wątroby typu B przed rokiem, z wiremią HBV DNA 5,3 x 101 IU/ml, obecnym antygenem HBe, z prawidłowym poziomem ALT, oczekujący na przeszczep serca jest w trakcie kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego. Wskaż prawdziwą odpowiedź: 1) chory powinien być leczony dopiero po przeszczepieniu; 2) chory powinien otrzymać interferon pegylowany alfa-2a jako lek pierwszego rzutu; 3) chory powinien otrzymać entecavir, adefovir lub tenofovir; 4) chory nie powinien być leczony ponieważ nie spełnia kryterium poziomu HBV DNA i aktywności ALT; 5) z powodu oczekiwania na przeszczep narządowy chory powinien otrzymać lamiwudynę. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
1
1 rok temu
W leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C w przebiegu zakażenia genotypem 1 lub 4 czas stosowania interferonu i rybawiryny ustala się zgodnie z wiremią początkową i kolejnymi punktami kontrolnymi oceniającymi poziom wiremii HCV RNA. Wskaż niezgodny z Terapeutycznym Programem Zdrowotnym schemat leczenia:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu B jest zgodne z zaleceniami Terapeutycznego Programu Zdrowotnego?
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Wykonanie którego z badań nie jest wymagane przy kwalifikacji do leczenia interferonem pegylowanym i rybawiryną przewlekłego zapalenia wątroby w przebiegu zakażenia HCV?
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Interferon pegylowany alfa z rybawiryną może być stosowany u chorych z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C uprzednio nieleczonych jak i po niepowodzeniu pierwotnej terapii. Chory leczony w przeszłości interferonem pegylowanym alfa-2a i rybawiryną, u którego uzyskano ujemny wynik PCR HCV RNA w chwili zakończenia leczenia i dodatni po 6 miesiącach, zgodnie z wytycznymi Terapeutycznego Programu Zdrowotnego powinien spełnić poniższe warunki, aby rozpocząć reterapię: 1) progresja choroby wątroby potwierdzona w badaniu wątroby (biopsja, fibrotest, fibroscan); 2) chory powinien otrzymać interferon pegylowany alfa-2a z rybawiryną; 3) chory powinien otrzymać interferon pegylowany alfa-2b z rybawiryną; 4) do reterapii kwalifikowani są tylko chorzy zakażeni genotypem 1b; 5) początkowy poziom wiremii HCV RNA powinien wynosić powyżej 800 000 IU/ml. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
U chorego z przewlekłym zapaleniem wątroby typu C w przebiegu zakażenia genotypem 1b, z wynikiem fibrotestu A1F1 i wiremią początkową HCV RNA 4,30 x 106 IU/ml po 12 tygodniach leczenia interferonem pegylowanym i rybawiryną uzyskano spadek wiremii do poziomu 3,80 x 102 IU/ml, a w 24 tygodniu dodatni wynik HCV RNA. Podejmiesz następującą decyzję:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
Terapeutyczny Program Zdrowotny leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C obejmuje świadczeniobiorców od 3 r.ż. Wskaż nieprawdziwe zalecenia dotyczące stosowania interferonów pegylowanych u dzieci i dorosłych: 1) dorośli (powyżej 18 r.ż.): interferon pegylowany alfa-2a w dawce 180 µg/tydzień; 2) dzieci (poniżej 18 r.ż.): interferon pegylowany alfa-2a w dawce 1,0 µg/kg m.c./tydzień; 3) dzieci (poniżej 18 r.ż.): interferon pegylowany alfa-2b w dawce 60 µg/m2/tydzień; 4) dorośli (powyżej 18 r.ż.): interferon pegylowany alfa-2b w dawce 1,5 µg/kg m.c./tydzień; 5) dzieci (poniżej 18 r.ż.): interferon pegylowany alfa-2a w dawce 135 µg/tydzień. Prawidłowa odpowiedź to:
PES, Wiosna 2012, Choroby zakaźne
0
-
←
1
2
3
4
→